Δείτε το υπόμνημα του ΕΚ Γιαννιτσών στην υπουργό εργασίας Έφη Αχτσιόγλου

Προς την Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Έφη Αχτσιόγλου 

Η Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας και τα Δ.Σ. των σωματείων – μελών του, μέσα από την καθημερινή τους επαφή με τους εργαζόμενους αλλά και με τους ελέγχους που πραγματοποιούν στους χώρους εργασίας μαζί με τα αρμόδια όργανα του Σ.ΕΠ.Ε. και του Ι.Κ.Α., γίνονται συνεχώς μάρτυρες των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη της περιοχής μας. Τα προβλήματα αυτά θεωρούμε σκόπιμο, με αφορμή τη σημερινή σύσκεψη, να τα θέσουμε υπόψη σας, ζητώντας ταυτόχρονα τη συνδρομή σας για την επίλυσή τους. 

Ι. ΓΕΝΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ 

Τα τοπικά βέβαια ζητήματα των εργαζομένων δεν μπορεί να είναι διαφορετικά από τα ζητήματα που αφορούν συνολικά την εργατική τάξη, η οποία από το 2010 και μετά βρέθηκε ανάμεσα στις συμπληγάδες, που δημιουργήθηκαν από την οικονομική κρίση και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, οι οποίες εφαρμόστηκαν με πρόσχημα τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και της ελληνικής οικονομίας γενικότερα, χωρίς όμως να φέρουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Αντίθετα είχαμε μια διαρκή απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, καταπάτηση των εργατικών δικαιωμάτων και κατεδάφιση του εργατικού δικαίου, με αποτέλεσμα η εργοδοτική αυθαιρεσία συνεχώς να μεγαλώνει. Γνωρίζουμε ότι με την ανάληψη των καθηκόντων σας στο Υπουργείο έχετε να αντιμετωπίσετε τη μάχη της δεύτερης αξιολόγησης και τη δύσκολη διαπραγμάτευση με τους δανειστές για το μέλλον των εργασιακών σχέσεων στην Ελλάδα. Δεν κρύβουμε την ικανοποίησή μας για τον αγώνα που δίνετε για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, την επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων, την προστασία του ισχύοντος ορίου των ομαδικών απολύσεων και τη διατήρηση της διοικητικής προέγκρισης, τη μη επαναφορά του λοκ άουτ (ανταπεργίας). 

(i) Ως αναγκαία μέτρα θεωρούμε: 
α) την κατάργηση όλης της αντεργατικής μνημονιακής νομοθεσίας, 
β) την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα προηγούμενα όρια (751 ευρώ), 
γ) την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, 
δ) την επαναφορά των τριετιών, 
ε) την επαναφορά του δικαιώματος μονομερούς προσφυγής των συνδικάτων στην διαιτησία, στ) την επαναφορά των καταργημένων αρμοδιοτήτων του ΟΜΕΔ και την απόδοση πλήρους ρυθμιστικής εξουσίας στον διαιτητή για όλα τα ζητήματα που ρυθμίζονται με συλλογική σύμβαση εργασίας, 
ζ) την επαναφορά της επεκτασιμότητας των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η) την επαναφορά της μετενέργειας, 
θ) την επαναφορά της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης σε περίπτωση συρροής συλλογικών συμβάσεων εργασίας διαφόρων επιπέδων, όπως προβλεπόταν από το άρθρο 10 του ν. 1876/1990, ι) την επαναφορά της Κυριακής – αργίας και την απαγόρευση της λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές, 
ιβ) την επαναφορά της νομοθεσίας για την καταγγελία της σύμβασης εργασίας και την αποζημίωση απόλυσης, 
ιγ) τη θεσμική και νομική θωράκιση της λειτουργίας του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) και των επιθεωρητών, την αναβάθμιση του ΣΕΠΕ και την πλήρη στελέχωσή του με αποφασισμένους υπαλλήλους για την πάταξη της μαύρης εργασίας και των παραβιάσεων της εργατικής νομοθεσίας 

Επίσης θεωρούμε ότι ο συνδικαλιστικός νόμος (ν. 1264/1982) είναι ένας δημοκρατικός και λειτουργικός νόμος, στον οποίο δεν χρειάζονται αλλαγές, όπως ζητούν οι δανειστές. 
(ii) Ακόμη ζητούμε την επανασύσταση του Οργανισμού Εργατικής Εστίας και του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας μετά από διαβούλευση με τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους για την πιθανή νέα οργανωτική μορφή που θα πρέπει να υπάρξει. Οι ανάγκες της εργατικής τάξης για στέγαση, επιδότηση στεγαστικών δανείων και ενοικίου, κοινωνικού τουρισμού και διακοπών, πολιτισμού και ψυχαγωγίας είναι πρωταρχικές και κατεπείγουσες, ιδιαίτερα υπό τις παρούσες συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης. Άλλωστε οι δυο Οργανισμοί δεν επιβαρύνουν τα δημόσια ταμεία ,δεδομένου ότι τα έσοδά τους προέρχονται από εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών, χωρίς επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. 
(iii) Ως προς το ασφαλιστικό, τα πάγια αιτήματα των εργαζομένων είναι: 
α) διασφάλιση του δημόσιου, καθολικού και αναδιανεμητικού χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης, 
β) διασφάλιση πόρων και είσπραξης ασφαλιστικών εισφορών για τη χρηματοδότηση της Κοινωνικής Ασφάλισης με ταυτόχρονη κρατική συμμετοχή στο ασφαλιστικό σύστημα για την σταθεροποίηση και την βιωσιμότητά του, γ) καμία περαιτέρω αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, 
δ) καμία περαιτέρω μείωση στις συντάξεις (κύριες και επικουρικές), 
ε) επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης. 

ΙΙ. ΤΟΠΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ 

Α΄. ΑΝΕΡΓΙΑ 

Με βάση τα στοιχεία που συγκέντρωσε το Ε.Κ.Π.Ε. Πέλλας., τα ποσοστά ανεργίας που καταγράφονται είναι εξαιρετικά υψηλά, πολύ υψηλότερα από το μέσο όρο της χώρας.. Σήμερα οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στην περιοχή μας είναι 6.868, από τους οποίους 4.032 γυναίκες και 2.836 άντρες. Από αυτούς μακροχρόνια άνεργοι (πάνω από 12 μήνες) είναι 2.977. Με δεδομένο ότι το εργατικό δυναμικό της περιοχής είναι περίπου 13.000, το ποσοστό ανεργίας τοπικά αγγίζει το 52,83%. Τα υψηλά ποσοστά ανεργίας από τη μια και το κατά κεφαλήν εισόδημα των κατοίκων της περιοχής μας από την άλλη, κατατάσσουν την περιοχή μας στις πρώτες θέσεις του καταλόγου των πιο φτωχών νομών της χώρας μας και από τους τελευταίους σε ανάπτυξη. Αποτελεί θλιβερή διαπίστωση του Ε.Κ.Π.Ε.Π. ότι η περιοχή μας ακολουθεί φθίνουσα οικονομική πορεία, ενώ πολλοί συμπολίτες μας δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν ακόμα και στις βασικές βιοποριστικές τους ανάγκες και αναγκάζονται να πάρουν το δρόμο της ξενιτιάς. Είναι φανερό πως αν συνεχιστεί η κατάσταση αυτή, οι εξελίξεις θα είναι δραματικές και τα κοινωνικά προβλήματα που θα δημιουργηθούν τεράστια. Γι' αυτό πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα από την Πολιτεία, ώστε να δοθούν κίνητρα για επενδύσεις στην περιοχή και για δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης. 

Β΄. ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

- Οι ελαστικές μορφές εργασίας, εφαρμόζονται στο συντριπτικά μεγαλύτερο αριθμό των επιχειρήσεων της περιοχής των Γιαννιτσών. - Στα σούπερ μάρκετ και στις αλυσίδες πολυκαταστημάτων που λειτουργούν στα Γιαννιτσά, είναι πλέον κοινό μυστικό ότι οι εργαζόμενοι απασχολούνται με μειωμένο ωράριο 4 ωρών, αλλά στην πραγματικότητα οι εργοδότες τούς αναγκάζουν να δουλεύουν μέχρι και 8 ώρες χωρίς να τους πληρώνουν τη διαφορά. Στα εμπορικά καταστήματα οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης μετατρέπονται σε μερικής απασχόλησης, μειώνονται οι ημέρες ασφάλισης των εργαζομένων, οι εργοδότες απαιτούν από εργαζόμενους να τους ασφαλίζουν για το μισό χρόνο και τον υπόλοιπο να εργάζονται ανασφάλιστοι (και να παίρνουν ταμείο ανεργίας), για άλλους δηλώνουν ότι εργάζονται μια ή δυο φορές την εβδομάδα με μερική απασχόληση, ασχέτως αν δουλεύουν κανονικά, άλλους τους απολύουν χωρίς έγγραφη καταγγελία της σύμβασης εργασίας και αποζημίωση, ενώ καταθέτουν στον Ο.Α.Ε.Δ. δηλώσεις δήθεν οικειοθελούς αποχώρησης χωρίς την υπογραφή του ίδιου του εργαζόμενου. - Οι εργασιακές σχέσεις στα εποχιακά κυρίως εργοστάσια θυμίζουν μεσαίωνα. Οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να απεμπολήσουν κάθε δικαίωμά τους, καθώς γνωρίζουν ότι οποιαδήποτε τυχόν αντίδραση στην εργοδοτική αυθαιρεσία θα έχει ως αποτέλεσμα την άμεση απόλυσή τους και τη μη επαναπρόσληψη την επόμενη χρονιά. - Σε πολλές επιχειρήσεις οι ειδικότητες των εργαζομένων είναι μόνο στα χαρτιά. Οι εργαζόμενοι απασχολούνται σε οποιαδήποτε εργασία προκύπτει, ανεξάρτητα από την ειδικότητά τους. - Σε πολλές επιχειρήσεις επικρατεί φόβος. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι από τους πολλούς εργαζόμενους που προσφεύγουν στην Επιθεώρηση Εργασίας ή στο Εργατικό Κέντρο για να ενημερωθούν για τα δικαιώματα τους, τελικά ελάχιστοι προχωρούν σε επίσημη καταγγελία. Συχνό είναι πλέον και το φαινόμενο των απειλών και του εκφοβισμού των συνδικαλιστών στελεχών. Γ΄. ΑΜΟΙΒΕΣ Με πρόσχημα την οικονομική κρίση οι περισσότεροι εργοδότες καθυστερούν τις πληρωμές των μισθών του συνόλου των εργαζόμενων με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι και οι οικογένειες τους να αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα επιβίωσης, ενώ έχουμε και περιπτώσεις όπου οι εργοδότες εμπαίζουν τους εργαζόμενους ή καλλιεργούν κλίμα τρομοκρατίας, εκβιάζοντάς τους με τον κίνδυνο της απόλυσης. Σε πολλά εμπορικά καταστήματα οι εμποροϋπάλληλοι αμείβονται με 200 - 300 ευρώ το μήνα για πλήρη απασχόληση, ασφαλίζονται για 50-60 ημέρες ετησίως, ενώ υποχρεώνονται να υπογράφουν αποδείξεις πληρωμής, στις οποίες αναγράφονται αμοιβές μεγαλύτερες από τις πράγματι καταβαλλόμενες. Αλλά και σε πολλές άλλες επιχειρήσεις οι αμοιβές των εργαζομένων είναι μικρότερες από τις νόμιμες. Η υπερωριακή εργασία είναι απλήρωτη ή πάντως δεν αμείβεται όπως ορίζει η εργατική νομοθεσία. Μεγάλες καθυστερήσεις στην καταβολή των δεδουλευμένων υπάρχουν από εργολάβους που εξυπηρετούν δημόσιες υπηρεσίες (όπως π.χ. στο Νοσοκομείο Γιαννιτσών). Στις περιπτώσεις αυτές ιδιαίτερα είναι απαραίτητος ο ασφυκτικός έλεγχος της Πολιτείας, ώστε να εφαρμόζεται απαρέγκλιτα η εργατική νομοθεσία. θεωρούμε ότι, για να προστατευθεί ο μισθός των εργαζομένων, είναι απαραίτητη η καταβολή των αποδοχών να γίνεται υποχρεωτικά μέσω Τραπέζης και το παραστατικό της Τράπεζας να αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο για τον έλεγχο του ΣΕΠΕ. Το θέμα αυτό πρέπει να ρυθμιστεί νομοθετικά αμέσως. 

 Δ΄. ΕΝΟΙΚΙΑΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ 

Πρόκειται για θεσμό που μεταβάλλει τους εργαζόμενους σε πράγματα και καθώς επεκτείνεται η εφαρμογή του με ραγδαίους ρυθμούς κινδυνεύει να ανατρέψει όλες τις μέχρι τώρα εργατικές κατακτήσεις. Επιχειρήσεις απολύουν το προσωπικό τους και συνάπτουν συμβάσεις με εργολάβους, που τους προμηθεύουν φτηνά εργατικά χέρια, καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες τους. Οι μισθωμένοι εργαζόμενοι, άνθρωποι που ζουν με το φάσμα της ανεργίας μπροστά τους, απεμπολούν κάθε εργασιακό τους δικαίωμα: δέχονται να πληρώνονται με χαμηλές αμοιβές, να υπογράφουν αποδείξεις πληρωμής ότι δήθεν εισέπραξαν τα νόμιμα, να ασφαλίζονται για λιγότερες ημέρες από όσες πράγματι εργάζονται, να μην έχουν σχέση με συνδικαλιστικές οργανώσεις κ.λπ.. Η κατάσταση οξύνεται ακόμη περισσότερο, καθώς οι εργοδότες τους - εργολάβοι απαιτούν από αυτούς (με την απειλή της απόλυσης) να μην ασφαλίζονται στο Ι.Κ.Α. αλλά στο Τ.Ε.Β.Ε. και να εκδίδουν για την εργασία και την πληρωμή τους αποδείξεις παροχής υπηρεσιών, παραβιάζοντας έτσι τις διατάξεις για την υποχρεωτική ασφάλιση στο Ι.Κ.Α. των προσώπων που παρέχουν εξαρτημένη εργασία, αλλά και αυτές που ορίζουν ότι ακόμη και τα πρόσωπα που παρέχουν την προσωπική τους εργασία με συμβάσεις μίσθωσης έργου, υπάγονται υποχρεωτικά στην ασφάλιση του Ι.Κ.Α., εφόσον πρόκειται για απασχόληση που παρέχεται με συνθήκες (από άποψη τόπου, χρόνου κ.λπ.) όμοιες μ' αυτές της παροχής εξαρτημένης εργασίας. Ζητούμε την κατάργηση του θεσμού της ενοικίασης εργαζομένων. 

Ε΄. ΥΓΙΕΙΝΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ 

Οι περισσότερες επιχειρήσεις της περιοχής δεν πληρούν τις ελάχιστες προϋποθέσεις που απαιτούνται για τους όρους υγιεινής και ασφάλειας του προσωπικού τους. Σε πολλά εργοστάσια δεν υπάρχει εγκατάσταση βιολογικού καθαρισμού, κι όπου υπάρχει συνήθως δεν λειτουργεί, όπως δεν υπάρχει και χώρος για την υγειονομική ταφή των απορριμμάτων και των χημικών αποβλήτων. Στα μεγάλα καταστήματα τροφίμων (σούπερ μάρκετ) πολύ συχνά υποχρεώνονται οι γυναίκες εργαζόμενες να μεταφέρουν και να φορτώνουν βαριά αντικείμενα, χωρίς βέβαια να είναι αυτό το αντικείμενο της εργασίας για την οποία προσλήφθηκαν ή είναι δηλωμένες ότι εκτελούν. Σε άλλες πάλι επιχειρήσεις, στις οποίες θα πρέπει να απασχολούνται διπλωματούχοι χειριστές μηχανημάτων, παρατηρείται το φαινόμενο η επιχείρηση να προσλαμβάνει έναν μόνο διπλωματούχο χειριστή και να καλύπτει τις υπόλοιπες θέσεις, που μπορεί να είναι και περισσότερες από τρεις, με βοηθούς, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο ατυχημάτων. 

ΣΤ΄. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΕΓΚΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ Σ.ΕΠ.Ε. - ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΓΡΑΦΕΙΟΥ Σ.ΕΠ.Ε. ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ 

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, πολλοί εργαζόμενοι δέχονται να πληρώνονται με χαμηλές αμοιβές, να υπογράφουν αποδείξεις πληρωμής ότι δήθεν εισέπραξαν τα νόμιμα, να ασφαλίζονται για λιγότερες ημέρες από όσες πράγματι εργάζονται, Σε πολλές επιχειρήσεις οι ειδικότητες των εργαζομένων είναι μόνο στα χαρτιά. Έχει επίσης διαπιστωθεί παράνομη απασχόληση ανηλίκων και αλλοδαπών, χωρίς ασφάλιση και με ωράριο μεγαλύτερο του οκταώρου, χωρίς να καταβάλλεται ούτε καν ο νόμιμος μισθός . Άτομα που παίρνουν επίδομα ανεργίας ή που είναι γραμμένοι ως μακροχρόνια άνεργοι, απασχολούνται παράνομα. Γενικά οι παραβιάσεις της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας είναι καθημερινές. Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν, καθώς δεν υπάρχει ο απαραίτητος ελεγκτικός μηχανισμός. Οι ελλείψεις σε προσωπικό είναι μεγάλες όπως και οι ανάγκες για έλεγχο στην περιοχή. Σήμερα απαιτείται η πρόσληψη τουλάχιστον τεσσάρων (4) ελεγκτών, ώστε να λειτουργήσει ουσιαστικά η υπηρεσία Επίσης σας καταθέτουμε το πάγιο αίτημα του Ε.Κ.Π.Ε.Π.. για την επαναλειτουργία γραφείου Σ.Ε.Π.Ε. στα Γιαννιτσά που από το 1999 καταργήθηκε παραχωρώντας χώρο και στο ΕΚΓ Υπενθυμίζουμε ότι τα Γιαννιτσά είναι η μεγαλύτερη πόλη του νομού Πέλλας, έχει ένα πλήθος επιχειρήσεων και μεγάλο αριθμό εργαζομένων Το κλείσιμο του γραφείου της Επιθεώρησης Εργασίας στην πόλη μας δημιούργησε ένα σωρό προβλήματα: Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν όπως πρέπει, να ενημερωθούν για ζητήματα που τους απασχολούν, να παραπονεθούν και να καταγγείλουν αυθαίρετες και παράνομες εργοδοτικές πράξεις. Η συνεργασία με τις πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις της περιοχής έχει ουσιαστικά σταματήσει. Ο διαμεσολαβητικός ρόλος της υπηρεσίας για την επίλυση εργατικών διαφορών έχει ατονήσει. Ο έλεγχος στις επιχειρήσεις για τη διαπίστωση της εφαρμογής ή όχι της εργατικής νομοθεσίας έχει περιοριστεί σημαντικά, με αποτέλεσμα πολλές από αυτές να λειτουργούν ανεξέλεγκτα σε βάρος των εργαζομένων, ως προς τις αμοιβές, τα ωράρια, τις συνθήκες εργασίας κ.λπ. Γνωρίζουμε ότι τα προβλήματα των εργαζομένων δεν είναι δυνατό να επιλυθούν μόνο με τη λειτουργία γραφείου Σ.Ε.Π.Ε. στα Γιαννιτσά. Πιστεύουμε όμως ότι ένα τέτοιο Γραφείο, αναβαθμισμένο, καλά οργανωμένο και λειτουργώντας σωστά, μπορεί να παίξει θετικό ρόλο στην υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων. Το Ε.Κ.Π.Ε.Π. διαθέτει και προσφέρει χώρο για τη στέγαση του παραπάνω γραφείου. 

Ζ΄. ΤΜΗΜΑ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΕΛΛΑΣ  

Το ήδη υποστελεχωμένο (γιατί μετά την συνταξιοδότηση του μοναδικού του υπαλλήλου ήταν ανενεργό) Τμήμα Υγειονομικής και Τεχνικής Επιθεώρησης Εργασίας Πέλλας, το οποίο αναμέναμε να στελεχωθεί και να λειτουργήσει, καθώς η υπηρεσία στεγάζεται σε δημόσιο κτήριο (κτήριο του πρώην Ο.Ε.Ε.) στην Έδεσσα χωρίς κόστος ενοικίων, σε πλήρως εξοπλισμένο χώρο, έχει πλέον καταργηθεί. Αξίζει να σημειωθεί ότι λόγω της εποχιακής φύσης πολλών επιχειρήσεων στην περιοχή (επεξεργασία φρούτων και λαχανικών) υπάρχει ιδιαίτερη ανάγκη για τακτικούς ελέγχους στον τομέα της ασφάλειας και υγιεινής της εργασίας. Η ζωή και η ασφάλεια των εργαζομένων στην Πέλλα τίθενται σε κίνδυνο, δεδομένου ότι τα αντίστοιχα τμήματα που λειτουργούν στη Θεσσαλονίκη έχουν δηλώσει αδυναμία να παρακολουθήσουν την περιοχή μας, καθώς ο όγκος εργασίας τους είναι ήδη πολύ μεγάλος Αυτό που ζητάμε είναι η συνέχιση της λειτουργίας του τμήματος (ακόμα και χωρίς να θεωρείται διοικητικά ως Τμήμα, αλλά ως παράρτημα της Θεσσαλονίκης) με την ύπαρξη ενός τουλάχιστον υπάλληλου, που θα μπορεί να εξυπηρετεί τις ανάγκες της περιοχής, ώστε να εξασφαλιστεί ο έλεγχος της εφαρμογής της νομοθεσίας για την Ασφάλεια και την Υγεία των Εργαζομένων στην ΠΕ Πέλλας. 

Η΄. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΑΝΕΡΓΩΝ (Ο.Α.Ε.Δ. Λ.Α.Ε.Κ.) ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ 

Πρόκειται για πρόγραμμα του Ο.Α.Ε.Δ., που απευθύνεται σήμερα σε ιδιωτικές επιχειρήσεις για την απασχόληση ανέργων που βρίσκονται στο στάδιο κοντά στη σύνταξη, αλλά δεν έχουν συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για τη συνταξιοδότησή τους από φορέα κύριας ασφάλισης, επειδή τους υπολείπονται μέχρι 1.500 ένσημα ή μέχρι πέντε (5) χρόνια για τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας για συνταξιοδότηση και ο τελευταίος ασφαλιστικός τους φορέας είναι το Ι.Κ.Α.. Τα προηγούμενα χρόνια το πρόγραμμα αυτό μπορούσε να αξιοποιηθεί και από Ν.Π.Ι.Δ. και Δημοτικές Επιχείρησης, όπως Δ.Ε.Υ.Α., ενώ από το 2014 δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής σ’ αυτό οι παραπάνω επιχειρήσεις, οι οποίες κυρίως προσλάμβαναν Α.Μ.Ε.Α.. Ζητούμε να επανέλθει το πρόγραμμα στο προηγούμενο καθεστώς, καθώς θα μπορούσε να απορροφήσει σημαντικό αριθμό άνεργων στην περιοχή. 

Θ΄. ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΥΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑΣ 

Το Δεκέμβριο του 2013 έκλεισε το τελευταίο μεγάλο εργοστάσιο της περιοχής μας, αυτό της «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΥΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑΣ Α.Ε.» και απολύθηκαν όλοι οι εργαζόμενοι (συνολικά 182 άτομα), με αποτέλεσμα να μείνουν άνεργοι δεκάδες εργαζόμενοι (και μάλιστα μεγάλης ηλικίας). (i) Ένα από τα ζητήματα που απασχολεί τους πρώην εργαζόμενους της επιχείρησης αυτής είναι το ζήτημα της αποζημίωσης απόλυσης: Στους απολυμένους του Δεκεμβρίου 2013 καταβλήθηκε το ½ της αποζημίωσης. Επίσης σε όσους απολύθηκαν τα προηγούμενα χρόνια λόγω συνταξιοδότησης δεν καταβλήθηκαν πλήρεις οι αποζημιώσεις απόλυσης (καταβλήθηκε το ½ του υπολοίπου). Όλοι οι παραπάνω εργαζόμενοι υποχρεώθηκαν να υπογράψουν απόδειξη ότι έλαβαν ολόκληρο το ποσό της αποζημίωσής τους, ενώ 25-30 απολυμένοι, που δεν δέχθηκαν να υποχράψουν τέτοια απόδειξη δεν έλαβαν κανένα ποσό. (ii) Το δεύτερο ζήτημα είναι αυτό της ανεργίας. Σήμερα, τρία χρόνια μετά την απόλυσης, οι περισσότεροι απολυμένοι εξακολουθούν να είναι άνεργοι, να μην έχουν προοπτική για εξεύρεση νέας εργασίας λόγω της κρίσης που διέρχεται η ελληνική οικονομία αλλά και λόγω της ηλικίας τους, να αδυνατούν να διαθρέψουν τις οικογένειές τους και να κινδυνεύουν να οδηγηθούν στο κοινωνικό περιθώριο και την εξαθλίωση. Επισημαίνουμε ότι από τους 182 απολυμένους της «Ελληνικής Υφαντουργίας Α.Ε.» οι σαράντα πέντε (45) είχαν συμπληρώσει μέχρι τις 31-12-2013 το 50ό έτος της ηλικίας και 7.500 ημέρες ασφάλισης. Κατά καιρούς, σε ανάλογες περιπτώσεις ομαδικών απολύσεων, υπήρξε μέριμνα από την Πολιτεία με τη θέσπιση προγραμμάτων ειδικής επιδότησης (εισοδηματικής ενίσχυσης) ανεργίας και την υπαγωγή σ’ αυτά απολυμένων, που πληρούσαν συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Επρόκειτο για προγράμματα που υλοποιούνταν από τον Ο.Α.Ε.Δ. βάσει ειδικών νόμων και αφορούσαν απολυμένους από συγκεκριμένες προβληματικές επιχειρήσεις ή από επιχειρήσεις συγκεκριμένων προβληματικών κλάδων γεωγραφικά προσδιορισμένων. Οι προϋποθέσεις υπαγωγής ενός ανέργου στο πρόγραμμα ήταν η απόλυσή του από τη συγκεκριμένη επιχείρηση, η ιδιότητα του ανέργου, η ηλικία του και η συμπλήρωση από αυτόν συγκεκριμένων χρονικών διαστημάτων ασφάλισης στο Ι.Κ.Α.. Το ποσό της επιδότησης εξαρτιόταν από τη σχετική νομοθετική ρύθμιση, πάντοτε όμως ήταν μεγαλύτερο από το γενικά προβλεπόμενο επίδομα ανεργίας για τους υπόλοιπους ανέργους. Επίσης η διάρκεια της επιδότησης ποίκιλλε ανά ρύθμιση. Έτσι π.χ. στην περίπτωση της επιχείρησης «Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων Α.Ε.» εκτεινόταν στα έξι χρόνια, ενώ στην περίπτωση των Κλωστοϋφαντουργικών Επιχειρήσεων της Νάουσας έφθανε μέχρι το χρονικό σημείο που ο δικαιούχος θα συμπλήρωνε τις προϋποθέσεις πλήρους συνταξιοδότησης. Ενδεικτικά αναφέρουμε το άρθρο 13 του Ν. 3460/2006, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 11 Ν.3660/2008, και τη με αριθμό 31021/2006 υπουργική απόφαση που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότησή του, το οποίο άρθρο βέβαια καταργήθηκε από 1-1-2013 με την παράγραφο ΙΑ, υποπαράγραφο ΙΑ1 εδάφιο 1 του άρθρου πρώτου του (μνημονιακού) Ν. 4093/2012. Το πρώτο και κύριο μέλημα των παραπάνω πρώην εργαζομένων είναι η ανεύρεση εργασίας. Επειδή όμως στην ηλικία που βρίσκονται και με την κρίση που μαστίζει την ελληνική οικονομία εξ αιτίας των μνημονιακών πολιτικών, που εκτίναξαν την ανεργία στα ύψη, κάτι τέτοιο είναι μάλλον αδύνατο, ζητούμε να καταρτιστεί πρόγραμμα απασχόλησής μας στον Δήμο Πέλλας και στα νομικά του πρόσωπα, που και τον Δήμο θα ωφελήσει και τους συναδέλφους μας θα κάνει κοινωνικά χρήσιμους και θα τους βοηθήσει να επιβιώσουν. Σε περίπτωση που κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό, ζητούμε να θεσπιστεί πρόγραμμα ειδικής επιδότησης (εισοδηματικής ενίσχυσης) ανεργίας και την υπαγωγή τους σ’ αυτό, παρόμοιο με το πρόγραμμα που ίσχυσε για τους απολυμένους των Κλωστοϋφαντουργικών Επιχειρήσεων της Νάουσας (άρθρο 13 του Ν. 3460/2006). 

Ι΄. ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΕΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ 

- Πολλές καθαρίστριες σχολείων εξακολουθούν να εργάζονται με συμβάσεις έργου. Ζητούμε τη μονιμοποίηση όλων των καθαριστριών (κατάρτιση συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας αόριστου χρόνου). - Υπάρχουν καθαρίστριες σχολείων που μονιμοποιήθηκαν μεν, αλλά εργάζονται με 1 η 1,5 ώρα την ημέρα και με μηνιαίες αποδοχές περίπου 150 ευρώ. Ζητούμε την μετατροπή της σύμβασης τους σε τετράωρη απασχόληση. 

ΙΑ΄. ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΕΠΟΧΙΑΚΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ 

Οι εποχιακά εργαζόμενοι ζουν κάθε χρόνο με το άγχος αν θα συμπληρώσουν τον απαραίτητο αριθμό ενσήμων, ώστε να έχουν ασφαλιστική κάλυψη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ζητούμε να ρυθμιστεί νομοθετικά το ζήτημα και να οριστεί σε 50 ο αριθμός των ενσήμων που απαιτούνται κάθε χρονιά για την ασφαλιστική κάλυψη των εργαζομένων. 

ΙΒ΄. ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΖΩΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ 

Το (πρώην) Ινστιτούτο Κτηνοτροφίας της Παραλίμνης, παρά τα χρόνια διαρθρωτικά και οικονομικά προβλήματα. και την αδιάφορη -τουλάχιστον- αντιμετώπισή του από την Πολιτεία, παρουσιάζει μια αξιόλογη ερευνητική δραστηριότητα σε ζητήματα που αφορούν τη ζωική παραγωγή και σε προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική κτηνοτροφία, συμβάλλει στην ενημέρωση και την εκπαίδευση των κτηνοτρόφων σε νέες μεθόδους και τεχνικές, συμμετέχει σε διεθνή και εθνικά ερευνητικά και αναπτυξιακά προγράμματα και αποτελεί φορέα ανάπτυξης στην περιοχή των Γιαννιτσών, ενώ τα τελευταία χρόνια είναι αυτοχρηματοδοτούμενο, δεν επιβαρύνει δηλαδή τον προϋπολογισμό του ΕΛ.Γ.Ο. – ΔΗΜΗΤΡΑ και του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Εν τούτοις τα προβλήματα των εργαζομένων σ’ αυτό είναι πολλά. Μετά τη συνταξιοδότηση μεγάλου μέρους του προσωπικού, οι ανάγκες είναι μεγάλες. Αντί όμως να προσληφθούν εργαζόμενοι με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας και πλήρη εργασιακά δικαιώματα για τη φροντίδα των εκτρεφόμενων ζώων και των καλλιεργειών του αγροκτήματος του Ινστιτούτου, προσλαμβάνονται εργαζόμενοι με το θεσμό της ενοικίασης (μέσω δηλαδή εργολάβου), οι οποίοι φαίνεται ότι απασχολούνται έξι ώρες ημερησίως (ενώ στην πραγματικότητα εργάζονται οκτώ), με αποτέλεσμα ο μηνιαίος μισθός τους να είναι 400 περίπου ευρώ, ενώ απασχολούνται τις Κυριακές και τις νύχτες, δεν παίρνουν τις νόμιμες προσαυξήσεις για την εργασία τους αυτή κ.λπ.. Ζητούμε να καταρτιστούν συμβάσεις εξαρτημένης εργασίες αόριστου χρόνου απευθείας με το Ινστιτούτο για την κάλυψη των πάγιων και διαρκών αναγκών του. 

ΙΓ΄. ΦΟΡΤΟΕΚΦΟΡΤΩΤΕΣ 

Μέχρι πριν από το Ν.4093/2012 οι κανονισμοί διεξαγωγής των φορτοεκφορτωτικών εργασιών καταρτίζονταν με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Σε περίπτωση μη ύπαρξης ΣΣΕ, με απόφαση του Υπουργού Εργασίας καθορίζονταν τα τιμολόγια αμοιβής για τις φορτοεκφορτωτικές εργασίες στην ξηρά (κόστος φορτοεκφόρτωσης για κάθε είδους εργασία και κάθε είδους διακινούμενων αγαθών). Η παρέμβαση του κράτους για τον καθορισμό ενός ενιαίου συστήματος αμοιβής, που κάλυπτε όλον τον κλάδο και ήταν υποχρεωτικό, αποτελούσε την ιδανική λύση σε μια σειρά προβλημάτων, που το μέγεθος τους διογκώνεται ανεξέλεγκτα σε βάρος των εργαζομένων του κλάδου αλλά και του τελικού καταναλωτή των μεταφερόμενων αγαθών μετά την εφαρμογή του Ν. 4093/2012, οπότε για τους φορτοεκφορτωτές ξηράς ο καθορισμός της αμοιβής της εργασίας τους γίνεται πλέον μετά από συμφωνία με τον κάθε ιδιώτη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι φορτοεκφορτωτές να μην αμείβονται αξιοπρεπώς για την εργασία που προσφέρουν και καθημερινά να έρχονται σε ρήξη με τον κάθε ιδιώτη για το ύψος της αμοιβής, που στο τέλος καταλήγει να είναι ένα πενιχρό φιλοδώρημα ενώ παράλληλα υπάρχει πρόβλημα κατά την παράδοση δεμάτων σε δημόσιες υπηρεσίες, Δήμους, Ν.Π.Δ.Δ. κ.λπ.. Επίσης ο νόμος ορίζει ότι οι φορτοεκφορτωτικές εργασίες γίνονται από πιστοποιημένους φορτοεκφορτωτές, που είναι εγγεγραμμένοι στο Εθνικό Μητρώο Φορτοεκφορτωτών. Το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας οφείλει να διεξάγει τακτικούς και έκτακτους ελέγχους σε επιχειρήσεις και χώρους εργασίας όπου απασχολούνται φορτοεκφορτωτές, ενώ η Γενική Διεύθυνση Υγιεινής και Ασφάλειας του Υπουργείου Εργασίας πρέπει να ενημερώνει τους φορτοεκφορτωτές και τους φορτοπαραλήπτες σχετικά με τα μέτρα πρόληψης, ασφάλειας και προστασίας της υγείας των φορτοεκφορτωτών και της δημόσιας υγείας. Τίποτα από τα παραπάνω όμως δεν εφαρμόζεται, γιατί, όπως προαναφέρθηκε, στην περιοχή μας δεν λειτουργεί πλέον Τεχνική Επιθεώρηση Εργασίας και το ΣΕΠΕ έχει τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό ελέγχου. Συνέπεια των πιο πάνω προβλημάτων είναι να έρχονται σε ρήξη οι φορτοεκφορτωτές με άλλους εργαζόμενους για το αν πρέπει η όχι οι τελευταίοι να εκτελούν εργασίες φορτοεκφόρτωσης, όπως είναι οι οδηγοί των μεταφορικών εταιρειών, οι ταχυμεταφορείς (κούριερ), οι εργαζόμενοι στα καταστήματα (πωλητές, υπάλληλοι κλπ), που με εντολή του εργοδότη τους παρακάμπτουν τους πιστοποιημένους φορτοεκφορτωτές και εκτελούν εργασίες φορτοεκφόρτωσης Η μέχρι πρότινος ισχύουσα φορτοεκφορτωτική νομοθεσία, που εφαρμόστηκε στην χώρα επί οκτώ δεκαετίες, έθετε κανόνες σωστής άσκησης του επαγγέλματος, ενώ ο ν. 4093/2012 έφερε την πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων των φορτοεκφορτωτών. Ζητούμε την επαναφορά του νομοθετικού πλαισίου άσκησης του επαγγέλματος του φορτοεκφορτωτή, κυρίως όσον αφορά την έκδοση τιμολογίου αμοιβής και τη τήρηση των προβλεπόμενων για την εκτέλεση των εργασιών φορτοεκφόρτωσης από τους εγγεγραμμένους στο Εθνικό Μητρώο Φορτοεκφορτωτών εργαζόμενους. 

ΙΔ΄. ΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ ΣΕ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ 

Οι χειριστές εκσκαπτικών, φορτωτικών, ανυψωτικών κ.λπ. μηχανημάτων υπάγονται στον κλάδο των βαρέων επαγγελμάτων. Οι χειριστές των μηχανημάτων αυτών, που εργάζονταν σε αγροτικούς συνεταιρισμούς, ασφαλίζονταν στο Ταμείο Ασφάλισης Υπαλλήλων Συνεταιριστικών Οργανώσεων (ΤΑΥΣΟ), όπως και όλοι οι συνεταιριστικοί υπάλληλοι. Με την κατάργηση του ΤΑΥΣΟ, οι συνεταιριστικοί υπάλληλοι (μεταξύ αυτών και οι χειριστές, υπάλληλοι των συνεταιρισμμών) πέρασαν στο Ι.ΚΑ.. Επειδή όμως όλοι οι συνεταιριστικοί υπάλληλοι ανεξάρτητα από ειδικότητα ασφαλίζονταν και ασφαλίζονται με το ίδιο πακέτο κάλυψης, οι χειριστές των αγροτικών συνεταιρισμών, μολονότι έχουν καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές μεγαλύτερες και από αυτές που αναλογούν στα βαρέα επαγγέλματα, δεν μπορούν να συνταξιοδοτηθούν με τις διατάξεις για τα βαρέα επαγγέλματα. Ζητούμε να υπάρξει ρύθμιση, ώστε να ισχύσουν και για τους χειριστές μηχανημάτων των αγροτικών συνεταιρισμών οι διατάξεις συνταξιοδότησης για τα βαρέα επαγγέλματα. 

ΙΕ΄. ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΑΤΟΙΚΙΩΝ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟΥ – ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥΣ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑΩΝ «ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ ΙΙ»

(i) Το έργο των εργατικών κατοικιών Αρχοντικού δημοπρατήθηκε το 2003 και η σύμβαση με τον εργολάβο έγινε το 2004 . Είχε όρο παράδοσης το 2007, οπότε έγιναν και οι κληρώσεις στους δικαιούχους. Ο εργολάβος και ενώ οι κατοικίες είχαν φτάσει στο 70% για την ολοκλήρωση του έργου, μετά από ένα διάστημα κωλυσιεργίας από την πλευρά του, κηρύχθηκε έκπτωτος Σημειώνουμε ότι υπάρχουν κατοικίες που είναι ολοκληρωμένες και άλλες που βρίσκονται στα επιχρίσματα και δεν έχει ολοκληρωθεί η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου. Το έργο επαναδημοπρατήθηκε το 2011, όμως μεσολάβησε μεγάλο χρονικό διάστημα (2 χρόνια λόγω κατάργησης το Φεβρουάριο του 2012 του Ο.Ε.Κ.) μέχρι να εγκατασταθεί σε αυτό ο νέος εργολάβος, ο οποίος, όταν εγκαταστάθηκε, διαπίστωσε ότι το έργο είχε σοβαρές φθορές, είχαν γίνει κλοπές κ.λπ., οπότε δεν κατέστη δυνατή η συνέχιση των εργασιών και ουσιαστικά η σύμβαση λύθηκε. Μετά και την κατάργηση του Ο.Ε.Κ. δεν έχουν γίνει ουσιαστικές και αποτελεσματικές κινήσεις για την εκ νέου δημοπράτηση του έργου, με αποτέλεσμα το έργο μέρα με την μέρα να απαξιώνεται, ενώ θα μπορούσε να ολοκληρωθεί και να παραδοθούν οι κατοικίες στους δικαιούχους, για να καλύψουν τις στεγαστικές τους ανάγκες Ζητούμε να προχωρήσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα η δημοπράτηση και ολοκλήρωση του έργου.
(ii) Επίσης πρέπει να δοθούν τα οριστικά παραχωρητήρια στους δικαιούχους των εργατικών κατοικιών «Γιαννιτσά ΙΙ», οι οποίοι έχουν εγκατασταθεί στα σπίτια από το έτος 2003. Για τη Διοίκηση του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας Η Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας Θεανώ Ζουρνατζίδου Σαράντης Χρυσογωνίδης

Share on Google Plus