Το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε την αναίρεση του Δημοσίου και έκανε δεκτή την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθήνας που επιδίκασε παχυλή αποζημίωση στη σύζυγο, στα παιδιά και στους συγγενείς του άτυχου πυροσβέστη, ύψους 600.000 ευρώ.
Ο 46χρονος επιπυραγός βρέθηκε σε πυρκαγιά που ξέσπασε στην Ηλεία, τον Αύγουστο του 2005. Οι φλόγες είχαν τυλίξει και ένα ερειπωμένο και ακατοίκητο κτίριο, το οποίο από το 1993 είχε χαρακτηριστεί από την Πολεοδομία επικίνδυνο και ετοιμόρροπο.
Μάλιστα η υπηρεσία είχε εκδώσει και πρωτόκολλο κατεδάφισης, μετά από αυτοψία, το οποίο είχε διαβιβαστεί στο αστυνομικό τμήμα, ωστόσο μέχρι το επίμαχο συμβάν της φωτιάς, αυτό δεν είχε κατεδαφιστεί.
Οταν τυλίχθηκε στις φλόγες, και στην προσπάθεια των πυροσβεστών να κατασβέσουν τη φωτιά, ένα τμήμα της μαρκίζας του κτιρίου αποκολλήθηκε και μολονότι ο 46χρονος βρισκόταν σε απόσταση από το κτίριο, ένα μέρος της έπεσε στο κεφάλι του. Το κράνος που φορούσε δεν στάθηκε ικανό να τον προφυλάξει, αφού ο θάνατός του ήταν ακαριαίος. Η διακομιδή του στο νοσοκομείο ήταν άμεση, όπου όμως διαπιστώθηκε ότι είχε φύγει από τη ζωή από βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
Η οικογένειά του προσέφυγε στη Διοικητική Δικαιοσύνη, ζητώντας αποζημίωση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από τον χαμό του, με τη σύζυγο και τα μόλις 13 και 5 ετών παιδιά να διεκδικούν και αποζημίωση διατροφής από το ελληνικό Δημόσιο. Το Διοικητικό Εφετείο δικαίωσε εν μέρει τους προσφυγόντες, κρίνοντας ότι ο θάνατος του επιπυραγού οφειλόταν σε παράνομη παράλειψη των αστυνομικών οργάνων, τα οποία ήταν αποκλειστικά αρμόδια όχι για την κατεδάφιση της κατοικίας -η οποία είχε χαρακτηριστεί επικίνδυνη- αλλά επειδή έπρεπε να είχαν μεριμνήσει για την εκτέλεση του πρωτοκόλλου κατεδάφισης, που είχε εκδοθεί και είχε επιδοθεί στο τοπικό Αστυνομικό Τμήμα το 1993.
Εκτός από τη σύζυγο και τα παιδιά, αποζημίωση ζήτησαν ο πατέρας και τα αδέλφια του θανόντος πυροσβέστη, με το δικαστήριο να κάνει δεκτή την προσφυγή τους για την επιδίκαση αποζημίωσης, προς αποκατάσταση της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν από τον θάνατο εν υπηρεσία του επιπυραγού.
ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ
Το ύψος της συνολικής αποζημίωσης, για όλα τα πρόσωπα, με τους νόμιμους τόκους, άγγιξε τις 600.000 ευρώ. Το Δημόσιο ωστόσο, το οποίο δεν το... βάζει κάτω, φθάνοντας πάντα στον ανώτατο βαθμό, άσκησε αναίρεση στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο, στρεφόμενο κατά της απόφασης του Διοικητικού Εφετείου, με το πρώτο τμήμα του ΣτΕ, όμως, να την απορρίπτει, δικαιώνοντας την οικογένεια.
ethnos.gr
Ο 46χρονος επιπυραγός βρέθηκε σε πυρκαγιά που ξέσπασε στην Ηλεία, τον Αύγουστο του 2005. Οι φλόγες είχαν τυλίξει και ένα ερειπωμένο και ακατοίκητο κτίριο, το οποίο από το 1993 είχε χαρακτηριστεί από την Πολεοδομία επικίνδυνο και ετοιμόρροπο.
Μάλιστα η υπηρεσία είχε εκδώσει και πρωτόκολλο κατεδάφισης, μετά από αυτοψία, το οποίο είχε διαβιβαστεί στο αστυνομικό τμήμα, ωστόσο μέχρι το επίμαχο συμβάν της φωτιάς, αυτό δεν είχε κατεδαφιστεί.
Οταν τυλίχθηκε στις φλόγες, και στην προσπάθεια των πυροσβεστών να κατασβέσουν τη φωτιά, ένα τμήμα της μαρκίζας του κτιρίου αποκολλήθηκε και μολονότι ο 46χρονος βρισκόταν σε απόσταση από το κτίριο, ένα μέρος της έπεσε στο κεφάλι του. Το κράνος που φορούσε δεν στάθηκε ικανό να τον προφυλάξει, αφού ο θάνατός του ήταν ακαριαίος. Η διακομιδή του στο νοσοκομείο ήταν άμεση, όπου όμως διαπιστώθηκε ότι είχε φύγει από τη ζωή από βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
Η οικογένειά του προσέφυγε στη Διοικητική Δικαιοσύνη, ζητώντας αποζημίωση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από τον χαμό του, με τη σύζυγο και τα μόλις 13 και 5 ετών παιδιά να διεκδικούν και αποζημίωση διατροφής από το ελληνικό Δημόσιο. Το Διοικητικό Εφετείο δικαίωσε εν μέρει τους προσφυγόντες, κρίνοντας ότι ο θάνατος του επιπυραγού οφειλόταν σε παράνομη παράλειψη των αστυνομικών οργάνων, τα οποία ήταν αποκλειστικά αρμόδια όχι για την κατεδάφιση της κατοικίας -η οποία είχε χαρακτηριστεί επικίνδυνη- αλλά επειδή έπρεπε να είχαν μεριμνήσει για την εκτέλεση του πρωτοκόλλου κατεδάφισης, που είχε εκδοθεί και είχε επιδοθεί στο τοπικό Αστυνομικό Τμήμα το 1993.
Εκτός από τη σύζυγο και τα παιδιά, αποζημίωση ζήτησαν ο πατέρας και τα αδέλφια του θανόντος πυροσβέστη, με το δικαστήριο να κάνει δεκτή την προσφυγή τους για την επιδίκαση αποζημίωσης, προς αποκατάσταση της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν από τον θάνατο εν υπηρεσία του επιπυραγού.
ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ
Το ύψος της συνολικής αποζημίωσης, για όλα τα πρόσωπα, με τους νόμιμους τόκους, άγγιξε τις 600.000 ευρώ. Το Δημόσιο ωστόσο, το οποίο δεν το... βάζει κάτω, φθάνοντας πάντα στον ανώτατο βαθμό, άσκησε αναίρεση στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο, στρεφόμενο κατά της απόφασης του Διοικητικού Εφετείου, με το πρώτο τμήμα του ΣτΕ, όμως, να την απορρίπτει, δικαιώνοντας την οικογένεια.
ethnos.gr
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Μη διστάσετε να προσθέσετε σχόλια στο δημοσίευμα που σας ενδιαφέρει.
Η εφημερίδα karatzova.com ενθαρρύνει τη δημόσια έκφραση των αναγνωστών της εφόσον τηρούνται οι βασικοί κανόνες δημοσιότητας που ορίζουν οι ελληνικοί νόμοι. Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.