Στην Βιολογία της Γ΄ Λυκείου Γενικής Παιδείας στο κεφάλαιο για την θεωρία της εξέλιξης γράφεται με απόλυτο τρόπο δηλαδή απαράδεκτο επιστημονικά, ότι δεν έχουμε καμιά αμφιβολία επειδή είναι αναμφισβήτητη απόδειξη ότι ο άνθρωπος και ο πίθηκος έχουν κοινό πρόγονο. Με τα επιχειρήματα που υπάρχουν γι’ αυτή την άποψη (ας μην τα αναφέρουμε τώρα), ποιος σοβαρός επιστήμονας δεν θα έλεγε ότι πιθανόν να είναι σωστή, πιθανόν να είναι και λάθος; Άρα αυτή η απαράδεκτη επιστημονικά απολυτότητα, δεν προέρχεται μάλλον από την επιθυμία τους να δείξουν ότι η διδασκαλία της Ορθοδοξίας για την δημιουργία του Αδάμ και της Εύας είναι λάθος ; (από τον Οκτώ-βριο έχω στείλει επιστολή γι’ αυτό το θέμα στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής κι ακόμα περιμένω απάντηση).
Πρόσφατα, ένας αστροφυσικός σε ομιλία του έλεγε πράγματα που μόνο επιστήμη δεν ήταν, όπως : «έχοντας ένα τσιπάκι υποδερμικά στο μέτωπό μου και συγκεντρώνοντας όλη την ενέργεια του μυαλού μου σ’ αυτό, με την σκέψη μου μπορώ να μετακινήσω αντικείμενα, με τον ίδιο τρόπο μπορώ να στείλω την ενέργεια της σκέψης μου σε άλλο άνθρωπο που είναι μακριά μου και όσο περισσότερο αγαπιόμαστε πιο εύκολα μπορεί να γίνει, ότι θάνατος είναι η καμπύλωση του χώρου και άρα να μη φοβόμαστε το θάνατο, ότι όπου γίνεται ένα θαύμα απλά αυτός που το κάνει είναι σε χώρο περισσότερων διαστάσεων από εμάς και άλλα παρόμοια και επομένως αφού τα πράγματα είναι έτσι πρέπει να αγαπάμε ο ένας τον άλλο, να βοηθάμε ο ένας τον άλλο και άλλα παρόμοια». Μήπως έχετε την απορία ποια επιστήμη τα λέει αυτά; Η απάντηση είναι καμία. Απλά ο συγκεκριμένος επιστήμονας είναι μπερδεμένος. Αυτά που σκέφτεται ή νομίζει ο ίδιος του ή επειδή είδε ένα video στο YouTube, θεωρεί ότι τα λέει η επιστήμη. Η πραγματικότητα είναι πως η επιστήμη μας δεν μπορεί ακόμα να φτιάξει ένα απλό χορταράκι, όχι να κάνει αυτά που εγγυάται ο κύριος καθηγητής. Ναι, η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι είμαστε μικροί θεοί, ενώ ο παραπάνω επιστήμονας αγωνίζεται να μας πείσει ότι είμαστε μεγάλοι Θεοί. Και γιατί αυτό; Δεν καταλάβατε ότι έτσι είναι σαν να μας λέει ότι δεν χρειαζόμαστε τον μεγάλο Θεό, τον Χριστό μας, γι’ αυτό και συνεχίζει με διδασκαλία περί αγάπης, ανθρωπιάς, καλοσύνης ; Βέβαια εφαρμόστηκε και σ’ αυτόν ο λόγος της Αγίας Γραφής «φάσκοντες είναι σοφοί εμωράνθησαν», γιατί σε μια ερώτηση περί σκοτεινής ύλης και ενέργειας για τις οποίες η επιστήμη δέχεται ότι υπάρχουν και κάνει έρευνα στο πεδίο αυτό, ο κύριος καθηγητής απάντησε πως δεν υπάρχουν διότι το λέει αυτός που είναι συνταξιούχος και δεν φοβάται μη χάσει τίποτα, ενώ οι άλλοι επιστήμονες λένε ψέματα γιατί φοβούνται να μη χάσουν τα Nobel που έχουν !
Άλλος επιστήμονας όποτε γινόταν λόγος για πίστη, αγάπη, αλήθεια, έλεγε αμέσως «δώστε μου ορισμό». Όπως ορίζουμε δηλαδή τα μεγέθη στις Φυσικές Επιστήμες ήθελε να ορίσει και αυτά που αφορούν την πίστη στο Θεό. Βέβαια ο ίδιος πριν λίγες μέρες, ευχήθηκε σε υπάλληλο καταστήματος «εύχομαι όλη η θετική ενέργεια του σύμπαντος να είναι μαζί σου». Νομίζω ότι τα λόγια αυτά μάλλον έχουν σχέση με κάποια ασαφή πίστη παρά με την επιστήμη. Ένας άλλος επιστήμονας ενώ μέχρι πριν λίγο καιρό μου έλεγε για τους άθεους επιστήμονες «ξέρεις, το πρόβλημα μ’ αυτούς είναι ότι βάζουν την επιστήμη πάνω από το Θεό», τώρα κάπου μπερδεύτηκε και λέει πράγματα όπως «είναι άδικο να είναι αιώνια η κόλαση, έχει ακατανόητα δόγματα η πίστη μας», δηλαδή άρχισε με την λογική να εξετάζει τον Θεό που είναι πάνω από κάθε ανθρώπινη λογική. Βέβαια και οι μαθητές στο σχολείο μπερδεύονται πολλές φορές και λένε «γιατί η επιστήμη έχει αποδείξεις, θεωρήματα, νόμους, ενώ η πίστη μας δεν έχει;» ξεχνώντας ότι γι’ αυτό η μια είναι Επιστήμη και η άλλη Πίστη. Έλεγε ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς που ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου «τα λογικά επιχειρήματα όσο μας πλησιάζουν στο Θεό, άλλο τόσο μας απομακρύνουν απ’ Αυτόν».
Την Κυριακή του Πάσχα που αναστήθηκε ο Χριστός μας και εμφανίστηκε στους αποστόλους, ο Θωμάς απουσίαζε. Του έλεγαν οι άλλοι μαθητές «αναστήθηκε ο Κύριος και τον είδαμε». Τους έλεγε ο Θωμάς «αν δεν δω στα χέρια του τα σημάδια από τα καρφιά και δεν τα ακουμπήσω με τα δάκτυλά μου και δεν ακουμπήσω με το χέρι μου το σημάδι στην πλευρά του που τον λόγχισαν, δεν θα πιστέψω». Την επόμενη Κυριακή εμφανίστηκε πάλι ο Αναστημένος Χριστός στους μαθητές και ήταν μαζί και ο Θωμάς. Του είπε ο Χριστός να κάνει αυτά που είπε για να πιστέψει. Και πίστεψε ο Θωμάς. Και του είπε ο Χριστός «πίστεψες επειδή με είδες, μακάριοι είναι όμως αυτοί που θα πιστέψουν χωρίς να με δουν». Μου περνάει η σκέψη ότι ο Θωμάς εκφράζει την Επιστήμη, ενώ ο Χριστός μακάρισε αυτούς που έχουν την Πίστη. Καλή Ανάσταση!
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Μη διστάσετε να προσθέσετε σχόλια στο δημοσίευμα που σας ενδιαφέρει.
Η εφημερίδα karatzova.com ενθαρρύνει τη δημόσια έκφραση των αναγνωστών της εφόσον τηρούνται οι βασικοί κανόνες δημοσιότητας που ορίζουν οι ελληνικοί νόμοι. Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.