Η Διοίκηση Του Εργατικού Κέντρου Πέλλας εύχεται σε μαθητές και εκπαιδευτικούς Καλή Σχολική Χρονιά με Υγεία , Δύναμη και Αισιοδοξία!
Όμως θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι :
Οι προτάσεις γονιών και εκπαιδευτικών για το σχεδιασμό ανοίγματος των σχολείων με μικρότερο αριθμό μαθητών στην τάξη και με τις δεδομένες συνθήκες που υφίστανται στα σχολικά συγκροτήματα στη χώρα μας, έπεσαν στο κενό.
Αντίθετα προς τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, προς την πρακτική άλλων ευρωπαικών χωρών, η κυβέρνηση εν μέσω πανδημίας προχώρησε στην αύξηση των μαθητών ανά τμήμα (έως 25 μαθητών στην Πρωτοβάθμια και έως 27 στη Δευτεροβάθμια, )5 όπου η απόσταση μεταξύ τους δεν ξεπερνά τα 20-30cm. Το μέτρο της απόστασης δηλαδή ΔΕΝ θα ισχύσει στα σχολεία ενώ οποιουδήποτε άλλου πρέπει με «ευλαβική προσήλωση» να τηρούμε αποστάσεις άνω του 1,5 μέτρου. Υποκαθίσταται από τις μάσκες που αντιμετωπίζονται ως πανάκεια, αλλά μόνο για τα σχολεία(!) αποδεικνύοντας για μια ακόμα φορά ότι η Δημόσια Παιδεία όχι μόνο δεν αποτελεί προτεραιότητα αλλά αντίθετα τη θεωρεί ένα οικονομικό βάρος το οποίο μεθοδικά προσπαθεί να περικόψει περαιτέρω.
Η πανδημία ανέδειξε με τον πλέον καθαρό τρόπο όλες τις αδυναμίες και τα χρόνια προβλήματα της Παιδείας στη χώρας μας. Οι ελλείψεις της Σχολικής στέγης, οι αίθουσες κλουβιά και τα κοντέινερ που στοιβάζονται τα παιδιά, οι «πατέντες» που εφευρέθηκαν για να τα χωρέσουν όλα με το μικρότερο δυνατό κόστος βγάζουν στην επιφάνεια τους χειρότερους εφιάλτες μας.
Οι πρόχειρες και προσωρινές «λύσεις», οι «λύσεις ανάγκης», διαιωνίζουν τα προβλήματα. Στο τέλος δημιουργούνται μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που υποτίθεται ότι λύνουν. Σήμερα, σε συνθήκες πανδημίας, οι «λύσεις» αυτές έχουν ανυπολόγιστες συνέπειες, όχι μόνο στην εκπαίδευση των παιδιών μας αλλά και στην δημόσια υγεία.
Οι εργαζόμενοι- γονείς Απαιτούμε :
- Μείωση του αριθμού των μαθητών σε 15 ανά τμήμα για παιδαγωγικούς/εκπαιδευτικούς λόγους αλλά και υγειονομικούς, ανεξαρτήτως πανδημίας.
- Πλήρης στελέχωση των σχολείων με όλο το απαραίτητο εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό από την πρώτη ημέρα.
- Η καθαριότητα των σχολείων αποτελεί πάγια και διαρκή ανάγκη και πρέπει να καλυφθεί με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη απασχόληση και όχι με 3ωρα
- Ένας μαθητής ανά θρανίο όσο διαρκεί η πανδημία. Eξέρευση νέων αιθουσών (ακόμα και με την ενοικίαση προσωρινά χώρων )
- Ανέγερση άμεσα νέων σχολικών μονάδων σύγχρονων προδιαγραφών. Τέρμα στην στέγη σε κοντέινερ (όπως συμβαίνει με το μουσικό σχολείο Γιαννιτσών)
Είναι ανάγκη να ξεκινήσει άμεσα ένας σοβαρός διάλογος για την αναβάθμιση της Δημόσιας Παιδείας στη χώρα και τον εκσυγχρονισμό των σχολείων των παιδιών μας με μακροπρόθεσμο και οραματικό σχεδιασμό. Ας γίνει η πανδημία αφορμή να συζητηθούν και να δρομολογηθούν προς επίλυση τα χρόνια προβλήματα των σχολειών μας.
Ωραία. Απαιτούμε. Κι έπειτα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑισθάνομαι ότι λέμε κάτι για να το πούμε αλλά τις ελαχιστότατες φορές που μας δίνεται η επιλογή να αλλάξουν κάποια πράγματα, τότε ποτέ δεν επιλέγουμε αυτό που θα έφερνε την αλλαγή.
Ξαφνικά θυμηθήκαμε (και καλά κάναμε) ότι θέλουμε δημόσια παιδεία σωστή. Με σχολικό περιβάλλον που θα προστατεύει τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς και το προσωπικό.
Θυμηθήκαμε ότι με τρίωρα και τετράωρα δεν καλύπτονται πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Και;
Τι θα αλλάξει;
Ας μην κοιτάξουμε μόνο τη γενική Κυβέρνηση.
Στα Γιαννιτσά πόσες φορές επιλέξαμε μια παράταξη με κοινωνικό πρόσημο;
Τρίτη θητεία η συγκεκριμένη παράταξη. Δε χρειάζεταινα πούμε πολλά παραπάνω.
Τα κτίρια των σχολείων τα αίσχη που ξέραμε πάντα.
Μια πρωτοβουλία όπως για παράδειγμα να αναλάβει δημοτική συγκοινωνία τη μεταφορά μαθητών για να μην είναι κολλημένα σα σαρδέλες πάνω στα αστικά ούτε καν.
Όσο για τις/τους καθαρίστριες/καθαριστές πάγια τακτική να δεχόμαστε όλοι οι δημότες σα δεδομένο το κάθε οχτάμηνο και τον κάθε τυχαίο που θα πάρει ο δήμαρχος για να τον ευνοήσει και να τσιμπήσει το ψηφαλάκι.
Τι να λέμε τώρα...