Στο λυκαυγές της χρονιάς που προβάλλει, σμίγουνε μέσα μας συναισθήματα και εικόνες που σημάδεψαν ανεξίτηλα άτομα και κοινωνίες. Ανταμώνουν ο φόβος και η αγωνία με την ελπίδα και το κουράγιο.
Αποχαιρετούμε μια χρονιά που έμελλε όχι μόνο ν’ αλλάξει τον κόσμο, αλλά και το πώς εμείς τον αντιλαμβανόμαστε. Να σχεδιάσει μια νέα μελλοντική προοπτική και να επαναπροσδιορίσει αξίες και στάσεις ζωής. Μια χρονιά στην οποία σφυρηλατήθηκε η αντοχή και ατσαλώθηκε η αποφασιστικότητα.
Διάσπαρτες εικόνες συμπληρώνουν το ψηφιδωτό των αναμνήσεων. Άλλοτε γκρίζες ή μαύρες στο χρώμα της αρρώστιας και της απώλειας, συχνότερα ευτυχώς χρωματιστές ή λευκές στο χρώμα της ιατρικής ποδιάς και της ελπίδας.
Νέες έννοιες, νέες πρακτικές, νέες συμπεριφορές έγιναν μέρος της καθημερινότητάς μας.
Δεν ενημερώνουμε πια τους δικούς μας ανθρώπους ότι θα βγούμε από το σπίτι αλλά την Πολιτική Προστασία. Δε σηκώνουμε χέρι για να πούμε μάθημα αλλά στέλνουμε ειδοποίηση στο Webex. Αγκαλιαζόμαστε με τους αγκώνες και χαμογελάμε με τα μάτια.
Συνεχίζουμε όμως. Όχι απλά να επιβιώνουμε αλλά να ζούμε.
Ζούμε αποχαιρετώντας αυτούς που έφυγαν και παρηγορώντας αυτούς που τους έχασαν.
Ζούμε νιώθοντας ευγνωμοσύνη για όλους όσοι πάλεψαν με την πανδημία με τρόπο ανιδιοτελή και ενίοτε θυσιαστικό.
Πορευόμαστε με τον ορθό λογισμό και τα επιστημονικά δεδομένα.
Καλύπτουμε τα πρόσωπά μας με τις μάσκες για να μπορούν να μείνουν ξεσκέπαστα τα όνειρα και το μέλλον μας.
Ένα μέλλον που θα σφίγγουμε τα χέρια και όχι τις ψυχές μας. Με τις γιαγιαδες και τους παππούδες στα γιορτινά μας τραπέζια και τους μαθητές μας στα σχολεία.
Ας κρατήσουμε ως πολύτιμη παρακαταθήκη τα συναισθήματα συναλληλίας και εθελοντισμού που αναπτύχθηκαν σ’ αυτήν τη δύσκολη χρονιά κι ας υποδεχτούμε τη νέα με πίστη και την ελπίδα «να μας έχει ο Θεός γερούς πάντα ν’ ανταμώνουμε» και την αποφασιστικότητα πως «των Ελλήνων οι κοινότητες φτιάχνουν άλλο Γαλαξία»!
Αγγελίδης Νικόλαος
Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Πέλλας
Blogger Comment
Facebook Comment