«Οθόνη» uber alles, με προκλήσεις που δεν βλέπουμε

Η οθόνη σήμερα της πιο διαδεδομένης συσκευής στον κόσμο που είναι το κινητό μας τηλέφωνο αποτελεί το σημείο από το οποίο δισεκατομμύρια (μικροί και μεγάλοι) χρήστες του Διαδικτύου οπτικοποιούν δεδομένα και το αποτέλεσμα των περιηγήσεων τους

Η διασυνδεδεμένη σήμερα όσο ποτέ πραγματικότητα δεν θα μπορούσε να έχει ένα καλύτερο, κοινό για όλους μας, σημείο αναφοράς. Την Οθόνη!! (1). Από την εποχή της μεγάλης οθόνης (κινηματογράφος) και της μικρής οθόνης (τηλεόραση) η αλματώδης (εκθετικής δυναμικής) εξέλιξη των τεχνολογιών κράτησε και αξιοποίησε σε κάθε του μορφή και μέγεθος, το εργαλείο, που λέγεται οθόνη, την οποία έφερε πιο κοντά μας, αποσταθεροποιώντας την πραγματικότητα μας (Harari, 2018, pp. 26-27).

Η οθόνη σήμερα της πιο διαδεδομένης συσκευής στον κόσμο που είναι το κινητό μας τηλέφωνο αποτελεί το σημείο από το οποίο δισεκατομμύρια (μικροί και μεγάλοι) χρήστες του Διαδικτύου οπτικοποιούν δεδομένα και το αποτέλεσμα των περιηγήσεων τους.

Δισεκατομμύρια δεν είναι μόνο οι διασυνδεδεμένοι χρήστες αλλά και οι συσκευές, οι οποίες χρησιμοποιούνται, αφού σε πολλές περιπτώσεις χρήστες του διαδικτύου μπορεί να διαθέτουν περισσότερες από μία συσκευές (Goodman, 2015, p. 23).

Παρόλα αυτά ένα σημαντικό ποσοστό των συνανθρώπων μας στο παγκόσμιο συνδεδεμένο χωριό απέχει από αυτή την πραγματικότητα αφού δεν έχει τη δυνατότητα να έχει μια τουλάχιστον συσκευή αλλά και σύνδεση στον παγκόσμιο ιστό. 

Στην περίπτωση αυτή αναφερόμαστε στη λεγόμενη ψηφιακή διαίρεση ή ψηφιακό χάσμα (digital gap), το οποίο πλήττει τις φτωχότερες οικονομικά χώρες και τα φτωχότερα οικονομικά κοινωνικά στρώματα μιας κοινωνίας (Franco, et al., 2021, p. 30).

Ωστόσο, μέσα από τις κατάλληλες πολιτικές και πρωτοβουλίες κρατών, διεθνών οργανισμών και κοινωνικών φορέων, ο χρόνος που ακολουθεί θα βοηθήσει όλο και μεγαλύτερο ποσοστό ανθρώπων να συμμετέχει σε αυτή την οθονική πραγματικότητα (Schwab, 2018, p. 221).

Η περίπτωση της ΕΕ (2) με την πολιτική  που έχει δρομολογήσει για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της (digital transformation), μέσα από την συμμετοχή όλο και μεγαλύτερου ποσοστού του πληθυσμού των χωρών μελών της, ενισχύοντας την Ενιαία Ψηφιακή Αγορά αποτελεί ένα καλό παράδειγμα στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον μας.

Στην κατεύθυνση αυτή πολλοί Διεθνείς Οργανισμοί, κυρίως στο πλαίσιο των ΗΕ (αλλά και του ΟΟΣΑ, της Διεθνούς Ένωσης Τηλεπικοινωνιών, της Παγκόσμιας Τράπεζας), προσπαθούν να βοηθήσουν στην ανατροπή της εικόνας, με ένα μέρος της κοινωνίας να μην μετέχει στις τεχνολογικές εξελίξεις.

Ένας άλλος κοινός τόπος για τους συμμετέχοντες στην οθονοκρατούμενη πραγματικότητα είναι η ανάγκη για ανάπτυξη των βασικών ψηφιακών δεξιοτήτων αλλά και τη διαρκή βελτίωση των υπαρχουσών ψηφιακών δεξιοτήτων (αφού η τεχνολογία εξ ορισμού της είναι μια δυναμική έννοια και μεταβάλλει το περιβάλλον στο οποίο λειτουργεί).

Και η δυνατότητα αυτή στο προσεχές μέλλον θα είναι αποτέλεσμα όχι μόνο της φυσικής εκπαιδευτικής τάξης αλλά και της ψηφιοποιημένης και εικονοποιημένης εκπαιδευτικής διαδικασίας (Hickin, et al., 2021, p. 39). 

Αυτό θα είναι και το βασικό όχημα (εργαλείο) αντιμετώπισης των κινδύνων και απειλών που αναδύονται στην εποχή της οθονοκρατίας (συνδεδεμένης πραγματικότητας), όπως περιγράφονται αναλυτικά από τις πρόσφατες εκθέσεις σχετικών διεθνών οργανισμών και φορέων (3).

Με αυτό τον τρόπο οι «οθονοκρατούμενοι» θα μπορέσουμε να νιώσουμε «οθονοκρατούντες», περισσότερο κυρίαρχοι της πραγματικότητας, εντός κι εκτός οθόνης, που είναι και η πραγματική πρόκληση για όλους μας.

Άρθρο του Γ. Παπαπροδρόμου στο Έθνος

Share on Google Plus