Η απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία ΕΠΟΝ στα Γιαννιτσά (φωτο)

Στους δρόμους βρέθηκαν και σήμερα εργαζόμενοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, συνταξιούχοι, νεολαία που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των Συνδικάτων και εξέφρασαν την αντίθεση τους στο αντεργατικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης που συζητιέται στη Βουλή.  Η απεργιακή συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στα Γιαννιτσά στις 12 το μεσημέρι, αλλά και η πορεία που ακολούθησε στους κεντρικούς δρόμους της πόλης, έδωσε μαχητικό μήνυμα ενάντια στο νομοσχέδιο – έκτρωμα. 

Στη Συγκέντρωση συμμετείχαν: 

Το Συνδικάτο Γάλακτος Τροφίμων Ποτών Ημαθίας – Πέλλας

Η Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών Πέλλας (ΕΝΙΠ)

Η Επιτροπή Αγώνα Εργαζομένων Νομού Πέλλας στον Ιδιωτικό Τομέα

Η Ομάδα Γυναικών Γιαννιτσών, μέλος της ΟΓΕ

Από νωρίς το πρωί, μέλη του Συνδικάτου Γάλακτος Τροφίμων Ποτών Ημαθίας - Πέλλας μαζί με συναδέλφους από άλλους κλάδους πραγματοποίησαν παρέμβαση στην επιχείρηση "Σφαγεία Αλμωπίας Α.Ε" όπου η εργοδοσία απέλυσε προχθές δυο συναδέλφους μας, λίγες μέρες μετά την πανελλαδική απεργία που κήρυξαν τα Συνδικάτα την Πέμπτη 10 Ιουνίου. Το Συνδικάτο με σταθερή παρουσία στο πλευρό των εργαζομένων του κλάδου στήριξε τους συναδέλφους με τη σημερινή παρέμβαση, αλλά και με τη συμμετοχή στην απεργία! Καταγγέλουμε την έντονη τρομοκρατία που ασκείται στους συναδέλφους από την εργοδοσία και ζητάμε να παρθούν πίσω οι απολύσεις. Θεωρούμε την απόλυση των συναδέλφων εκδικητική, που έγινε με στόχο να φιμωθεί η φωνή του σωματείου, να αποδυναμωθούν οι εργαζόμενοι.

Στη συγκέντρωση, την κεντρική ομιλία πραγματοποίησε η Αριστέα Χατζηβασιλειάδου, εκ μέρους της Επιτροπής Αγώνα Εργαζομένων Νομού Πέλλας στον Ιδιωτικό Τομέα, που μεταξύ άλλων είπε:

«Δεν πρόκειται να μας πτοήσουν οι απειλές της εργοδοσίας. Διεκδικούμε το δικαίωμα μας στην εργασία, με δικαιώματα και αξιοπρεπείς μισθούς, τέτοιους που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες μας. Δεν κάνουμε βήμα πίσω από την διεκδίκηση να παρθεί πίσω το αντεργατικό νομοσχέδιο. Απαιτούμε να παρθούν πίσω οι απολύσεις των συναδέλφων μας. 

Απευθυνόμαστε, στην μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων μας στον κλάδο του Εμπορίου, του Επισιτισμού, των Ταχυμεταφορών, στους συναδέλφους μας στις αποθήκες, στα γραφεία, στους διανομείς. Που παραμένουν ανοργάνωτοι, είτε από το φόβο που καλλιεργεί η εργοδοσία, είτε ακόμα από το γεγονός πως υπάρχουν συνάδελφοί μας που δεν γνωρίζουν τι σημαίνει σωματείο, οργανωμένη δράση, ιδιαίτερα σε μεγάλες επιχειρήσεις που δεν υπάρχει σωματείο.

Γιατί όλοι εμείς ξέρουμε καλά τι σημαίνει διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Ξέρουμε από πρώτο χέρι, αυτά που το νέο νομοσχέδιο θα φέρει για τα καλά στις ζωές μας, θα τα κάνει τον κανόνα σε κάθε χώρο δουλειάς. 

Δουλεύουμε πλάι πλάι, 4ωροι, 6ωροι, 8ωροι, 3ημεροι, εργολαβικοί, εργαζόμενοι πολλών ταχυτήτων, όλοι όμως εξαντλημένοι από τα 2 και 3 πόστα που έχουμε στην ευθύνη μας, οργισμένοι από τα ψίχουλα που παίρνουμε σε μισθούς και διατακτικές, ενώ οι επιχειρήσεις βγάζουν πραγματικά δισεκατομμύρια, οι υπερωρίες έχουν γίνει καθημερινότητα, και τα χρωστούμενα ρεπό έχουν σακατέψει την υγεία μας. Και από αύριο, θα κληθούμε να δουλεύουμε 2 ώρες επιπλέον την ημέρα χωρίς να τις πληρωθούμε. Και θα περιμένουμε πότε θα πέσει η δουλειά για να πάρουμε ένα ακόμη ρεπό.

Μένουμε εγκλωβισμένοι λόγω των σπαστών ωραρίων. Και με το νομοσχέδιο της κυβέρνησης, τα σπαστά θα γίνουν κανόνας και για τους 4ωρους, που θα δουλεύουν το τετράωρό τους πρωί, και τις έξτρα ώρες το απόγευμα, για μισθό 300€. 

Δουλεύουμε Κυριακές, στην αρχή 7, πλέον 32, και από αύριο 52, αφού στο νομοσχέδιο καταργείται η κυριακάτικη αργία σχεδόν σε όλους τους κλάδους.

Σε κάθε χώρο δουλειάς, η εργοδοσία καλλιεργεί το φόβο, την υποταγή, το «δούλευε και μη μιλάς», καλλιεργεί το διαίρει και βασίλευε ανάμεσα στους εργαζόμενους. Το νέο νομοσχέδιο της λύνει τα χέρια να επιβάλλει σιγή νεκροταφείου, βάζοντας πρόσθετα εμπόδια, φακελώνοντας τα σωματεία, κάνοντας τις απεργίες πρακτικά αδύνατες.

Είναι ένα νομοσχέδιο - τερατούργημα, γυρίζει σε συνθήκες δουλειάς και ζωής του 19ου αιώνα, ενώ ο πλούτος που δημιουργείται είναι αμύθητος και η παραγωγικότητα της εργασίας έχει απογειωθεί. Δεν θα επιτρέψουμε να συνηθίσουν οι εργαζόμενοι, ιδιαίτερα οι νέοι συνάδελφοί μας, μια ζωή με το κεφάλι κάτω, με μισθούς πείνας, χωρίς ωράριο, χωρίς ξεκούραση.

Εκσυγχρονισμός στη δουλειά σημαίνει εργαζόμενοι χωρίς προβλήματα, με μισθό που θα γεμίζει το ψυγείο. Σημαίνει οι εργαζόμενοι να έχουν το δικαίωμα να οργανώνονται στα σωματεία τους, να διεκδικούν πραγματικά σύγχρονες συνθήκες εργασίας. Σημαίνει κανένας εργαζόμενος να μην μένει χωρίς δουλειά, χωρίς εισόδημα.

Ποτέ δεν ήταν δική μας επιλογή και ποτέ δεν θα 'ναι η εξαντλητική δουλειά, η δουλειά ήλιο με ήλιο. Ποτέ δεν επιλέξαμε τους μισθούς πείνας, τη μερική απασχόληση και την ευελιξία. Οι ελεύθερες απολύσεις, η ανεργία και η ανάγκη για επιβίωση ήταν πάντα το πιστόλι στον κρόταφό μας, που κρατούσαν οι εργοδότες και οι κυβερνήσεις τους για να μας εκμεταλλεύονται, για να θησαυρίζουν από το μόχθο και την εργασία μας.

Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης δεν θα ρυθμίσει, όπως λένε, την εργασιακή ζούγκλα που έχουν επιβάλει οι μεγαλοεργοδότες. Θα την κάνει ακόμη πιο άγρια! Είναι ήδη ακόμη πιο άγρια. Απαλλάσσουν τους επιχειρηματίες από τον μεγάλο βραχνά της συλλογικής πάλης, διεκδίκησης και διαπραγμάτευσης, βάζοντας τον κάθε εργαζόμενο μόνο του απέναντι στον εργοδότη. 

Αυτά στηρίζουν οι εργοδοτικοί - κυβερνητικοί συνδικαλιστές, η θλιβερή ηγεσία της ΓΣΕΕ, όσοι τους ακολουθούν στα Εργατικά Κέντρα του Νομού. Είναι προφανές ότι, αφού προχώρησαν στις 10 Ιουνίου σε μια απεργία που δεν πίστευαν και δεν ήθελαν, τρόμαξαν το ίδιο με την κυβέρνηση και τον ΣΕΒ, βλέποντας χιλιάδες εργαζόμενους να απεργούν και να διαδηλώνουν, χιλιάδες νέους εργαζόμενους να κάνουν για πρώτη φορά τα αγωνιστικά τους βήματα. Και αποφάσισαν, όλοι μαζί σε συνεννόηση και αγαστή συνεργασία, να βάλουν φρένο και να διευκολύνουν την ψήφιση του νομοθετικού εκτρώματος!

Για άλλη μια φορά θα τους σημειώσει η ιστορία, σε αυτούς που έλειπαν, σε αυτούς που διάλεξαν την άλλη πλευρά από αυτή της διεκδίκησης και του αγώνα της εργατικής τάξης, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της. Οι εργαζόμενοι, όπως τον Νοέμβρη, όπως στις 6 Μάη, θα πουν την τελευταία κουβέντα, παραμερίζοντας τους εργατοπατέρες που παριστάνουν την ηγεσία των εργαζομένων. 

Στην πραγματικότητα όμως  συντρέχουν κόμματα και άλλες δυνάμεις που θέλουν είτε να φρενάρουν τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων, είτε να αποσυντονίσουν το απεργιακό μέτωπο, είτε να αξιοποιήσουν τη γενικευμένη δυσαρέσκεια για να ψαρέψουν ψήφους σε θολά νερά, σερβίροντας σαν ξαναζεσταμένο πιάτο τις αυταπάτες ότι μια «άλλη», τάχα προοδευτική διαχείριση, μπορεί να εξασφαλίσει τα εργασιακά δικαιώματα ταυτόχρονα με τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.

Η συμμετοχή για πρώτη φορά σε απεργία νέων εργαζομένων από διάφορους χώρους, οι εκατοντάδες που έκαναν το βήμα ανήμερα της απεργίας και επισφράγισαν τη συμμετοχή τους με εγγραφή στα σωματεία, η συζήτηση και αποδοχή του πλαισίου πάλης από πολύ περισσότερους εργαζόμενους, ακόμα κι αν αυτήν τη φορά δεν συμμετείχαν στην απεργία, είναι αδιάψευστος μάρτυρας για την επιτυχία της μάχης που έδωσαν με αυταπάρνηση και αποφασιστικότητα εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις όλες τις προηγούμενες μέρες, απορρίπτοντας το νομοσχέδιο, καταγράφοντας βήματα στην οργάνωση της εργατικής τάξης. 

Με την ορμή και την πείρα αυτής της μεγάλης προσπάθειας, συνεχίζουμε και απαιτούμε να παρθεί πίσω το αντεργατικό νομοσχέδιο που διαλύει τις ζωές μας!

Να αποσυρθεί τώρα!

Η μάχη αυτή είναι μάχη από όλους για όλους!

Είναι στ’ αλήθεια αγώνας ζωής και θανάτου για εμάς και τα παιδιά μας!

Για αυτό και θα παλέψουμε.

Share on Google Plus