Ούτε διάλυση, ούτε αποστασία, ούτε διωγμός … Απλά αποχώρηση, απλά διαζύγιο! (του Φώτη Χατζόγλου)

Τα όσα γίνονται στον ΣΥΡΙΖΑ προκαλούν ποικίλες αντιδράσεις. Πολλοί γελούν, πολλοί αγανακτούν, πολλοί βρίζουν, πολλοί στενοχωριούνται και θλίβονται, γιατί ο χώρος αυτός αποτελούσε για χρόνια την πολιτική τους στέγη. Το μόνο θετικό για όσους τουλάχιστον ζυμώθηκαν πολιτικά σε αυτό το Κόμμα είναι ότι επιτέλους έδειξαν ενδιαφέρον για τον ΣΥΡΙΖΑ πολλοί άνθρωποι που μέχρι χτες αδιαφορούσαν. Ακόμη και πολλά από τα «εχθρικά» μέχρι χτες ΜΜΕ. Είναι η επικοινωνιακή αύρα του νέου προέδρου; Είναι η μνησίκακη διάθεση του κόσμου που θέλει να βλέπει πρώην συντρόφους να «φαγώνονται»;
Είναι που τα ΜΜΕ θέλουν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη την ώρα που ο Μητσοτάκης αλωνίζει; Μάλλον όλες αυτές οι παράμετροι παίζουν το ρόλο τους. Πάντως είναι βέβαιο ότι κι ένα μέρος των ενδιαφερομένων κινητοποιείται από την ειλικρινή έγνοια για το αν μπορεί κάτι ελπιδοφόρο να προκύψει από αυτή τη διάσπαση.
Αν τώρα φύγουμε από το ρόλο του εξωτερικού παρατηρητή και μπούμε να δούμε από μέσα τα όσα συμβαίνουν, θαρρώ ότι η αντιπαράθεση έχει ξεφύγει από τα όρια. Είναι να απορείς πώς λέγονται τόσα πράγματα και κυρίως πώς όλα αυτά πιέζονταν και πνίγονταν μέσα στο Κόμμα μέχρι πριν από λίγους μήνες! Πιθανόν φταίει ότι δεν υπήρχαν βαλβίδες εκτόνωσης σε ένα κόμμα που κατά τα λοιπά καυχιόταν ότι λειτουργεί θεσμικά και όχι προσωποκεντρικά. Σίγουρα φταίει και ότι δεν έγινε μια σοβαρή αποτίμηση των αποτελεσμάτων και έτσι έμειναν να ρίχνουν ο ένας στον άλλο τις ευθύνες της ήττας του Μαϊου σα να μην υπήρχαν συλλογικές αποφάσεις για τις επιλογές του Κόμματος κι έχασε έτσι απλά τη μισή του δύναμη. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν έχασε με 20 μονάδες διαφορά από τον Μητσοτάκη και τη ΝΔ από τις δηλώσεις Κατρούγκαλου, ούτε από τα «κακά και πετσωμένα» ΜΜΕ, ούτε επειδή ο κόσμος είναι πρόβατα και τρώει σανό! Τα λάθη είναι σοβαρότερα και δεν μπορούμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας ψάχνοντας εξιλαστήρια θύματα για να φορτωθούν τις ευθύνες. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε επειδή απέτυχε να δώσει ένα σαφές αφήγημα με προοπτική στον προοδευτικό κόσμο και της Αριστεράς και του Κέντρου, γι αυτό είχε ανεξέλεγκτες διαρροές και προς τις δυο κατευθύνσεις. Έξι μήνες μετά κάποιοι αρνούνται όλα αυτά και περιμένουν (ή φτιάχνουν) τον πολιτικό μεσσία που θα τους βγάλει από το αδιέξοδο και θα τους δείξει το δρόμο της σωτηρίας. Δεν ξέρω αν κάποιους στενοχωρώ, αλλά μεσσίες δεν υπάρχουν ή τουλάχιστον δεν μπορούν να υπάρξουν στον χώρο της προόδου και της Αριστεράς.
Πολλοί, λοιπόν, φεύγουν από τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί αυτό το Κόμμα δεν τους εκφράζει πια. Και για να διορθωθούν τα ανιστόρητα συνθήματα του νέου προέδρου που αναπαράγουν πολλοί: Αυτό δεν είναι αποστασία! Η αποστασία του Μητσοτάκη οδήγησε τους μισούς βουλευτές του Παπανδρέου στα έδρανα του αντίπαλου κόμματος και του στέρησε την κυβέρνηση! Αυτό που γίνεται τώρα είναι αποχώρηση! Όπως κάποιοι πριν από 10 ή 15 χρόνια αποχώρησαν από το ΠΑΣΟΚ μετά την ήττα στις εκλογές και τη μετάλλαξη που υπέστη το κόμμα τους, όπως έλεγαν οι ίδιοι, έτσι και τώρα όσοι θεωρούν ότι δεν τους εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ αποχωρούν! Για να μην πω διώχνονται! Όπως φωναχτά τους το ζητούσαν οι παραμένοντες από το επιτελείο του νέου προέδρου, όταν εξέφραζαν τους πρώτους ενδοιασμούς τους. Το «σε όποιον δεν αρέσει να φύγει» και το «δε θα γίνει ανεκτή άλλη υπονόμευση εκ των έσω, όπως στον Αλέξη» ειπώθηκε κατά κόρον τον τελευταίο καιρό. Τώρα γιατί ο Αλέξης ο Τσίπρας δεν έχει πάρει θέση για όλα τα παραπάνω, έχει ένα ενδιαφέρον, αλλά τουλάχιστον τώρα που βγαίνει το διαζύγιο, ας σταματήσουν οι μικροπρεπείς και ανάρμοστες επιθέσεις από όπου κι αν προέρχονται, γιατί αν μη τι άλλο αύριο δεν μπορείς με τέτοιους όρους να απευθυνθείς στον ελληνικό λαό ζητώντας την ψήφο του και να περιμένεις ότι θα σε πάρει στα σοβαρά!
Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, χάνει μέλη του, γιατί έχασε την προοπτική που έδινε στον Αριστερό και στον προοδευτικό κόσμο. Η προοπτική αυτή είναι απαραίτητο να εκφραστεί, γιατί είναι απαίτηση της κοινωνίας. Θα την εκφράσει το σχήμα που φτιάχνει η Ομπρέλα; Θα την εκφράσει ο φορέας των 6+6 της Αχτσιόγλου και του Χαρίτση (όπως πιστεύει ο γράφων);
Θα την εκφράσει ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη; Ο Τεμπονέρας ή ο Σακελλαρίδης που θα πάρουν την ηγεσία του μετά από μια ακόμη πιο καταστροφική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ; Θα την εκφράσει ο Τσίπρας που θα φτιάξει κάτι νέο όταν βγει από το λήθαργο; Θα την εκφράσει το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη, αν δεν του φύγουν κι άλλα στελέχη στη ΝΔ; Κάποιος άλλος τελείως νέος φορέας; Θα κριθούν όλα από τους πολίτες το επόμενο διάστημα. 

Ας σταματήσουν όμως οι προβλέψεις και τα ποσοστά, γιατί κάποιοι στο Κόμμα προέβλεπαν για τον Μάιο τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα και κυβέρνηση και τελικά η διαφορά ήταν 20 μονάδες, αλλά προς τα κάτω!
Πάντως η κοινωνία, που κάθε άλλο παρά κοπάδι με πρόβατα είναι, έχει την απαίτηση να κινητοποιηθούν οι δυνάμεις που χρειάζεται, ώστε ένα νέο κίνημα με καθαρούς όρους να βάλει τέρμα στο μονότερμα του Μητσοτάκη και να κάνει την ανατροπή!

Φώτης Χατζόγλου
Ένας από τους αποχωρούντες