- Ο άνθρωπος τι είναι!
- Πού να ξέρω ο άνθρωπος τι ‘ναι,
ξέρω την τιμή του μονάχα.
Μπρεχτ
- Ο πισινός μπορεί να γίνει ιδεολογία!
- Ε!
- Μπορεί να μιλήσει ο πισινός!
- Κάποτε μιλά.
- Και τι λέει.
- Μπορεί να γίνει ιδεολογία.
- Ε, αυτό να δω και να πω τα είδα όλα.
- Κανείς δεν μπορεί να πει ότι τα είδα ΟΛΑ.
- Έχεις δίκιο. Οι άνθρωποι είναι ικανοί για ΟΛΑ.
Αντί να βλέπουν το φεγγάρι, κοιτάζουν το δάχτυλο.
Ινδιάνος σοφός
Η ζωή δεν είναι παίξε γέλασε. Αν την έκαναν κάποιοι έντεχνα, αν η Τεχνητή Νοημοσύνη πάει να γίνει ιδεολογία, αν το κινητό πάει να γίνει προέκταση του χεριού ή του φαλλού ή του αιδοίου, αν η ιδιαιτερότητα ΔΕΝ γίνει κατανοητή και αν η ιδιαιτερότητα δεν κατανοήσει ότι κάποτε είναι ευλογημένη και κάποτε καταραμένη, ε, τότε, Κορνήλιε Καστοριάδη, το είπαμε το ποίημα.
Η πολιτική, το έκανε το άλμα της. Ποιο άλμα! Ότι κατάφερε το “εμείς”, να το κάνει γιαλαντζί ντολμαδάκια. Το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια τους έκανε όλους με μιας προοδευτικούς. Είτε τον Μητσοτάκη ακούς, είτε τον Κουτσούμπα είτε τον Ανδρουλάκη, είτε την Τζάκρη, πολλοί είναι, αν τους αναφέρω όλους, θα γεμίσει όχι το άρθρο αλλά η εφημερίδα, ΕΙΝΑΙ το ίδιο. Φοβερό! Αυτά στον τάχα φιλελεύθερο δυτικό κόσμο, όπου Δύση, μαζί και η Αμέρικα και η Αυστραλία.
Δεν είναι όμως αυτός ο κόσμος. Δεν είναι οι αποικιοκράτες αυτοί οι ευνοούμενοι του θεού. Έχει τον τρόπο της η γης η φαρδιοπλάτα να έχει και «πρωτόγονους», που έχουν το νου τους αλλού. Πού! Εκεί που θέλουν. Σωστό, λάθος, δεν θα το πούμε εμείς οι «τάχα» πολιτισμένοι. Δεν βάζουν όλοι οι λαοί στα ζωντανά που αγαπούν παπούτσια. Τι να κάνουμε, ούτε μπερδεύουν τις τρύπες στο γυναικείο κορμί. Τον ρόλο τους τον ξέρουν.
Συμπολίτες, τι είναι αυτό το θέατρο που ζούμε! Ολόκληρη συντηρητική Δεξιά, πανίσχυρη και τρέμουν τα θεμέλια του κόμματος για τον νόμο που ετοιμάζεται, που έρχεται, που είναι η λαχτάρα μας, που είναι ότι πιο προοδευτικό έχει να πει η πολιτισμένη Δύση, και, και, και, θεέ και κύριε λέω κι απορώ, τέτοια προοδευτικότητα που δεν μπορώ να την αντέξω! Όχι, άλλη πρόοδο βρε παιδιά, δεν μπορούμε να την καταναλώσουμε, τι να την κάνουμε. Τόση αξόδευτη αγάπη!
Οι άλλες δυνάμεις του κοινοβουλίου είναι αυτές που είναι, έχουν το ακροατήριό τους, αλλά δεν έχουν τίποτα περισσότερο να δώσουν, από αυτά που θα τους δώσει η συντηρητική Δεξιά. Τέτοια κατάντια. Δεν θέλω να χρησιμοποιήσω τον όρο Αριστερά, γιατί το νου μου τον έχω στην ιστορία και στο θάνατο του Μαγιακόσφκι. Από κει και πέρα την Αριστερά ή τον Κομμουνισμό τον γνώρισε η ανθρωπότητα και συγχωροχάρτια μόνοι ο Λούθηρος μπορεί να δώσει, όχι οι λαοί που τα γεύτηκαν όλα αυτά. Ένας Αλβανός ημιαγράμματος μπορεί να κάνει σκόνη τον κάθε κομμουνιστή ινστρούχτορα. Την άλλη Αριστερά, την σώζει η τέχνη, τα τρία οχτάρια και η ουτοπία. Για τα άλλα ας μη μιλούμε. Πέντε γράμματα να ξέρεις, άντε τρία, μπορείς να διαβάσεις τον κόσμο και να στείλεις όλο αυτό το τουρλουμπούκι στα καταστήματα ειδών υγιεινής και μάλιστα πολυτελείας.
Το νου σας συμπολίτες! Τόσο πολύ διαρκεί ο δούλος, όσο πιο λίγος ο αφέντης. Ελύτης.
Είναι τα κοινοβούλια οι ναοί της αγγλικανικής δημοκρατίας, αλλά αυτά λειτουργούν με δική μας λαχτάρα και θέλω. Εκεί πήγε αναγκαστικά η δημοκρατία. Στην Αρχαία Αθήνα ήταν ΑΜΕΣΗ. Στο Τόκιο των σαράντα εκατομμυρίων αυτό δεν μπορεί να γίνει. Κατανοητή αυτή η δημοκρατία, και δεν έγινε χωρίς κόπο. Με αγώνες έγινε. Αυτό σημαίνει ότι ΕΜΕΙΣ την πήγαμε την μεταξύ μας συνεννόηση εκεί και καλά κάναμε. Αυτό δε σημαίνει ότι ΑΥΤΟΙ που αντιπροσωπεύουν εμάς θα κάνουν του κεφαλιού τους. Ή δεν το κάνουν. Αυτοί είπαν ότι μπορεί να εκλέξει ένας 17άρης κυβέρνηση και το έκαναν. Ο νεολαίος σήμερα δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του και τον έβαλαν να επιλέξει κυβέρνηση. Και οι γονείς τους χάρηκαν. Μπράβο την Αριστερά είπαν. Θέλω να γίνω υποψήφιος της οποιασδήποτε Αριστεράς, να μπω στο κοινοβούλιο και είμαι σίγουρος ότι θα πίσω το ακροατήριο ότι ο νέος άνθρωπος σήμερα ΠΡΕΠΕΙ να ψηφίζει στα δεκατρία, όταν αρχίζει και μουσκεύει το βρακί του, θα βρω και δυο τρεις παιδοψυχολόγους να υποστηρίξουν το θέμα επιστημονικά και να ο νόμος. Και να ο νόμος για την αξόδευτη αγάπη. Ομόφυλα ζευγάρια στα κάγκελα, στα κάγκελα και αυτοί που δεν τους καταλαβαίνουν, αλλά κατανοούν το θέλημά τους, στα κάγκελα όλα τα κόμματα. Δεν μας τα δίνει όλα η Δεξιά, μισή αλήθεια κομίζει, μα τι Δεξιά είναι αυτή! Αριστερή, απαντά ο Μητσοτάκης και γουρλώνουν τα μάτια. Βρήκε αντικείμενο η Ακροδεξιά και σήκωσε μπαϊράκι. Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια! Αυτοί δεν είδαν την ταινία του Πιέρ Πάολο Παζολίνι "Σόδομα και Γόμορρα". Ή την είδαν και την χάρηκαν. Αν είναι έτσι, τότε να διαβάσουν το κείμενο των Εθνών το 1945 που γράφει με κεφαλαία γράμματα ΠΟΤΕ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΠΟΤΕ ΠΟΛΕΜΟΣ. Δεν τους ακούμε συμπολίτες τους φασίστες, μόνο να χάσουμε μπορούμε, τίποτα δεν μπορούμε να κερδίσουμε. Η εκκλησία! Τι έπαθε η εκκλησία. Όταν δεκαετίες πριν η πολιτική ήθελε να ξεχωρίσουν τα τσανάκια τους, έκλαιγαν και ήθελαν να είναι δημόσιοι λειτουργοί. Δημόσιοι υπάλληλοι οι παπάδες και οι αστεράτοι καθοδηγητές τους. Ποιος Χριστός και ποια κείμενα. Από την ψυχή ως την ψυχή όπως γράφει ο Καβάφης. Αυτή είναι η εκκλησία και οι λειτουργοί της, δημόσιοι υπάλληλοι. Τους μπουρδούκλωσε ο Μητσοτάκης τους θεολόγους, σοβαρούς και ασόβαρους, παπάδες, σοβαρούς και ασόβαρους, διανοούμενους σοβαρούς και ασόβαρους και τα λοιπά και τα λοιπά.
Το θέμα όμως δεν είναι αυτό. Αυτοί είναι αυτοί που είναι. Οι πολίτες τι λένε για όλα αυτά. Μα, θα μου πείτε, οι πολίτες εκφράζονται δημοκρατικά μέσα από τα κόμματά τους που ΕΙΝΑΙ στο κοινοβούλιο. Αυτοί που εκφράζονται με κόμματα που ΔΕΝ είναι στο κοινοβούλιο ποιος στήνει αυτί, ποιος τους ακούει, ποιος τους υπολογίζει! Ή τους έχουμε χεσμ…..Πόσο ποσοστό του λαού μας εκφράζει το κοινοβούλιο! Αυτοί που ψηφίζουν θα μου πείτε. Πόσοι ψηφίζουν. Οι Αθηναίοι γελοιοποιήθηκαν στις εκλογές για την τοπική Αυτοδιοίκηση. 29%! Για το κοινοβούλιο περίπου 49%. Δημοκρατία! Οριακά πριν την γελοιοποίησή μας. Εμείς είπαμε το φέραμε το κοινοβούλιο σαν και άλλο να μην υπάρχει να εκφραστεί ο πολίτης.
Έχουμε τέτοιο καημό συμπολίτες με τον νόμο που θέλουν να περάσουν από το κοινοβούλιο! Τα ποσοστά των εκφρασμένων πατριωτών μέσα από τα κόμματά τους που είναι στο κοινοβούλιο δεν πιστοποιούν την πλειοψηφία. Ένα δημοψήφισμα θα ήταν ανώτερο της ανωτερότητας του κοινοβουλίου. Άρα. Η Μέθοδος του Άρα είναι ένα εντυπωσιακό κείμενο του Οδυσσέα Ελύτη στα Ανοιχτά Χαρτιά. Καλό είναι να το πιάσουμε στα χέρια μας. Δεν θα πιάσουμε χειροβομβίδα συμπολίτες. Κάτι πρέπει να κάνουμε. Να δούμε κατάματα ότι η δημοκρατία είναι το ΠΙΟ δύσκολο πολίτευμα. Δεν είναι χα, χα, χα και χου, χου, ψου.
Η αξόδευτη αγάπη ΔΕΝ ξοδιάζεται εύκολα. Δεν είναι άρλεκιν η αγάπη, πόσο μάλλον ο γάμος. Και ποιος γάμος. Αυτός που ετοιμάζουν. Εδώ δεν μπορούμε να φτάσουμε στην αγάπη με τον τρόπο των αιώνων, άντρας και γυναίκα, θα φτάσουμε με το ανάποδο! Μπορεί λένε οι ειδικοί, μπορεί λέει και το κοινοβούλιο.
Ο έρωτας δεν έχει αντίπαλο, όσοι τον γεύτηκαν το ξέρουν, γιατί είναι ο μόνος δρόμος για να φτάσεις στην αγάπη. Το είπε και ο Χριστός, το είπε και ο Κομφούκιος, το είπε και ο Βούδας, το είπε και ο Ινδιάνος σοφός, το φωνάζει η ίδια η ζωή. Ο έρωτας (αρσενικό), η αγάπη (θηλυκό). Ωραίο! Τώρα, το θηλυκό – θηλυκό, το αρσενικό – αρσενικό, τι μπορεί να είναι και πως μπορούν να φτάσουν στην αγάπη και πως αυτή η αγάπη διεκδικεί να δοθεί σε παιδί που θα είναι ξένο, αλλά θα αγαπηθεί, αυτά τα κόλπα που κάνουν στις Ινδίες, πως τα έφεραν και σε μας τους “πολιτισμένους”, δεν το πήραμε είδηση. Κι όμως, τα Τείχη του Καβάφη μας το θύμιζαν, πού είχαμε το νου μας! Όταν φωνάζαμε Κασσελάκης, δεν ξέραμε ότι αυτό το ουάου δεν ήταν σαν να φωνάζαμε στον Ρονάλντο που έβαζε γκολ! Ή το ξέραμε και περιμέναμε την ΕΥΚΑΙΡΙΑ. Έτσι που γίναμε, ποιον να εμπιστευτείς και σε ποιον να πεις τον πόνο σου. Πώς ξέφτισε έτσι η ζωή γαμώτο, ποιος τη ζωή μας, ποιος την κυβερνά, την κουμαντάρει, την καθοδηγεί, την πλάθει και την μεταπλάθει, ποιος είναι αυτός! Είναι πολλοί, λένε. Ποιο πολλοί από μας που δεν φωνάζουμε "ουάου Κασσελάκης!". Είναι λένε. Ε, αν είναι, τότε να μας πουν τα ονόματα και τις διευθύνσεις τους να τους στείλουμε ανθοδέσμη όπου μέσα στα λουλούδια θα βρουν την αφιέρωση που τους ταιριάζει. Δεν την γράφω γιατί είναι τολμηρή και μου είπαν αυτές οι λέξεις είναι για πιπέρι.
Τον ΕΡΩΤΑ της Ιουλίτας Ηλιοπούλου στο πρόσωπο του Οδυσσέα Ελύτη, μόνο αυτόν ζηλεύω πια και θέλω να δοκιμαστώ στα μαρμαρένια αλώνια, όχι του έρωτα, αλλά της αφέντρας αγάπης. Όλα τα άλλα είναι μαϊντανός.
Η πολιτική, το έκανε το άλμα της. Ποιο άλμα! Ότι κατάφερε το “εμείς”, να το κάνει γιαλαντζί ντολμαδάκια. Το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια τους έκανε όλους με μιας προοδευτικούς. Είτε τον Μητσοτάκη ακούς, είτε τον Κουτσούμπα είτε τον Ανδρουλάκη, είτε την Τζάκρη, πολλοί είναι, αν τους αναφέρω όλους, θα γεμίσει όχι το άρθρο αλλά η εφημερίδα, ΕΙΝΑΙ το ίδιο. Φοβερό! Αυτά στον τάχα φιλελεύθερο δυτικό κόσμο, όπου Δύση, μαζί και η Αμέρικα και η Αυστραλία.
Δεν είναι όμως αυτός ο κόσμος. Δεν είναι οι αποικιοκράτες αυτοί οι ευνοούμενοι του θεού. Έχει τον τρόπο της η γης η φαρδιοπλάτα να έχει και «πρωτόγονους», που έχουν το νου τους αλλού. Πού! Εκεί που θέλουν. Σωστό, λάθος, δεν θα το πούμε εμείς οι «τάχα» πολιτισμένοι. Δεν βάζουν όλοι οι λαοί στα ζωντανά που αγαπούν παπούτσια. Τι να κάνουμε, ούτε μπερδεύουν τις τρύπες στο γυναικείο κορμί. Τον ρόλο τους τον ξέρουν.
Συμπολίτες, τι είναι αυτό το θέατρο που ζούμε! Ολόκληρη συντηρητική Δεξιά, πανίσχυρη και τρέμουν τα θεμέλια του κόμματος για τον νόμο που ετοιμάζεται, που έρχεται, που είναι η λαχτάρα μας, που είναι ότι πιο προοδευτικό έχει να πει η πολιτισμένη Δύση, και, και, και, θεέ και κύριε λέω κι απορώ, τέτοια προοδευτικότητα που δεν μπορώ να την αντέξω! Όχι, άλλη πρόοδο βρε παιδιά, δεν μπορούμε να την καταναλώσουμε, τι να την κάνουμε. Τόση αξόδευτη αγάπη!
Οι άλλες δυνάμεις του κοινοβουλίου είναι αυτές που είναι, έχουν το ακροατήριό τους, αλλά δεν έχουν τίποτα περισσότερο να δώσουν, από αυτά που θα τους δώσει η συντηρητική Δεξιά. Τέτοια κατάντια. Δεν θέλω να χρησιμοποιήσω τον όρο Αριστερά, γιατί το νου μου τον έχω στην ιστορία και στο θάνατο του Μαγιακόσφκι. Από κει και πέρα την Αριστερά ή τον Κομμουνισμό τον γνώρισε η ανθρωπότητα και συγχωροχάρτια μόνοι ο Λούθηρος μπορεί να δώσει, όχι οι λαοί που τα γεύτηκαν όλα αυτά. Ένας Αλβανός ημιαγράμματος μπορεί να κάνει σκόνη τον κάθε κομμουνιστή ινστρούχτορα. Την άλλη Αριστερά, την σώζει η τέχνη, τα τρία οχτάρια και η ουτοπία. Για τα άλλα ας μη μιλούμε. Πέντε γράμματα να ξέρεις, άντε τρία, μπορείς να διαβάσεις τον κόσμο και να στείλεις όλο αυτό το τουρλουμπούκι στα καταστήματα ειδών υγιεινής και μάλιστα πολυτελείας.
Το νου σας συμπολίτες! Τόσο πολύ διαρκεί ο δούλος, όσο πιο λίγος ο αφέντης. Ελύτης.
Είναι τα κοινοβούλια οι ναοί της αγγλικανικής δημοκρατίας, αλλά αυτά λειτουργούν με δική μας λαχτάρα και θέλω. Εκεί πήγε αναγκαστικά η δημοκρατία. Στην Αρχαία Αθήνα ήταν ΑΜΕΣΗ. Στο Τόκιο των σαράντα εκατομμυρίων αυτό δεν μπορεί να γίνει. Κατανοητή αυτή η δημοκρατία, και δεν έγινε χωρίς κόπο. Με αγώνες έγινε. Αυτό σημαίνει ότι ΕΜΕΙΣ την πήγαμε την μεταξύ μας συνεννόηση εκεί και καλά κάναμε. Αυτό δε σημαίνει ότι ΑΥΤΟΙ που αντιπροσωπεύουν εμάς θα κάνουν του κεφαλιού τους. Ή δεν το κάνουν. Αυτοί είπαν ότι μπορεί να εκλέξει ένας 17άρης κυβέρνηση και το έκαναν. Ο νεολαίος σήμερα δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του και τον έβαλαν να επιλέξει κυβέρνηση. Και οι γονείς τους χάρηκαν. Μπράβο την Αριστερά είπαν. Θέλω να γίνω υποψήφιος της οποιασδήποτε Αριστεράς, να μπω στο κοινοβούλιο και είμαι σίγουρος ότι θα πίσω το ακροατήριο ότι ο νέος άνθρωπος σήμερα ΠΡΕΠΕΙ να ψηφίζει στα δεκατρία, όταν αρχίζει και μουσκεύει το βρακί του, θα βρω και δυο τρεις παιδοψυχολόγους να υποστηρίξουν το θέμα επιστημονικά και να ο νόμος. Και να ο νόμος για την αξόδευτη αγάπη. Ομόφυλα ζευγάρια στα κάγκελα, στα κάγκελα και αυτοί που δεν τους καταλαβαίνουν, αλλά κατανοούν το θέλημά τους, στα κάγκελα όλα τα κόμματα. Δεν μας τα δίνει όλα η Δεξιά, μισή αλήθεια κομίζει, μα τι Δεξιά είναι αυτή! Αριστερή, απαντά ο Μητσοτάκης και γουρλώνουν τα μάτια. Βρήκε αντικείμενο η Ακροδεξιά και σήκωσε μπαϊράκι. Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια! Αυτοί δεν είδαν την ταινία του Πιέρ Πάολο Παζολίνι "Σόδομα και Γόμορρα". Ή την είδαν και την χάρηκαν. Αν είναι έτσι, τότε να διαβάσουν το κείμενο των Εθνών το 1945 που γράφει με κεφαλαία γράμματα ΠΟΤΕ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΠΟΤΕ ΠΟΛΕΜΟΣ. Δεν τους ακούμε συμπολίτες τους φασίστες, μόνο να χάσουμε μπορούμε, τίποτα δεν μπορούμε να κερδίσουμε. Η εκκλησία! Τι έπαθε η εκκλησία. Όταν δεκαετίες πριν η πολιτική ήθελε να ξεχωρίσουν τα τσανάκια τους, έκλαιγαν και ήθελαν να είναι δημόσιοι λειτουργοί. Δημόσιοι υπάλληλοι οι παπάδες και οι αστεράτοι καθοδηγητές τους. Ποιος Χριστός και ποια κείμενα. Από την ψυχή ως την ψυχή όπως γράφει ο Καβάφης. Αυτή είναι η εκκλησία και οι λειτουργοί της, δημόσιοι υπάλληλοι. Τους μπουρδούκλωσε ο Μητσοτάκης τους θεολόγους, σοβαρούς και ασόβαρους, παπάδες, σοβαρούς και ασόβαρους, διανοούμενους σοβαρούς και ασόβαρους και τα λοιπά και τα λοιπά.
Το θέμα όμως δεν είναι αυτό. Αυτοί είναι αυτοί που είναι. Οι πολίτες τι λένε για όλα αυτά. Μα, θα μου πείτε, οι πολίτες εκφράζονται δημοκρατικά μέσα από τα κόμματά τους που ΕΙΝΑΙ στο κοινοβούλιο. Αυτοί που εκφράζονται με κόμματα που ΔΕΝ είναι στο κοινοβούλιο ποιος στήνει αυτί, ποιος τους ακούει, ποιος τους υπολογίζει! Ή τους έχουμε χεσμ…..Πόσο ποσοστό του λαού μας εκφράζει το κοινοβούλιο! Αυτοί που ψηφίζουν θα μου πείτε. Πόσοι ψηφίζουν. Οι Αθηναίοι γελοιοποιήθηκαν στις εκλογές για την τοπική Αυτοδιοίκηση. 29%! Για το κοινοβούλιο περίπου 49%. Δημοκρατία! Οριακά πριν την γελοιοποίησή μας. Εμείς είπαμε το φέραμε το κοινοβούλιο σαν και άλλο να μην υπάρχει να εκφραστεί ο πολίτης.
Έχουμε τέτοιο καημό συμπολίτες με τον νόμο που θέλουν να περάσουν από το κοινοβούλιο! Τα ποσοστά των εκφρασμένων πατριωτών μέσα από τα κόμματά τους που είναι στο κοινοβούλιο δεν πιστοποιούν την πλειοψηφία. Ένα δημοψήφισμα θα ήταν ανώτερο της ανωτερότητας του κοινοβουλίου. Άρα. Η Μέθοδος του Άρα είναι ένα εντυπωσιακό κείμενο του Οδυσσέα Ελύτη στα Ανοιχτά Χαρτιά. Καλό είναι να το πιάσουμε στα χέρια μας. Δεν θα πιάσουμε χειροβομβίδα συμπολίτες. Κάτι πρέπει να κάνουμε. Να δούμε κατάματα ότι η δημοκρατία είναι το ΠΙΟ δύσκολο πολίτευμα. Δεν είναι χα, χα, χα και χου, χου, ψου.
Η αξόδευτη αγάπη ΔΕΝ ξοδιάζεται εύκολα. Δεν είναι άρλεκιν η αγάπη, πόσο μάλλον ο γάμος. Και ποιος γάμος. Αυτός που ετοιμάζουν. Εδώ δεν μπορούμε να φτάσουμε στην αγάπη με τον τρόπο των αιώνων, άντρας και γυναίκα, θα φτάσουμε με το ανάποδο! Μπορεί λένε οι ειδικοί, μπορεί λέει και το κοινοβούλιο.
Ο έρωτας δεν έχει αντίπαλο, όσοι τον γεύτηκαν το ξέρουν, γιατί είναι ο μόνος δρόμος για να φτάσεις στην αγάπη. Το είπε και ο Χριστός, το είπε και ο Κομφούκιος, το είπε και ο Βούδας, το είπε και ο Ινδιάνος σοφός, το φωνάζει η ίδια η ζωή. Ο έρωτας (αρσενικό), η αγάπη (θηλυκό). Ωραίο! Τώρα, το θηλυκό – θηλυκό, το αρσενικό – αρσενικό, τι μπορεί να είναι και πως μπορούν να φτάσουν στην αγάπη και πως αυτή η αγάπη διεκδικεί να δοθεί σε παιδί που θα είναι ξένο, αλλά θα αγαπηθεί, αυτά τα κόλπα που κάνουν στις Ινδίες, πως τα έφεραν και σε μας τους “πολιτισμένους”, δεν το πήραμε είδηση. Κι όμως, τα Τείχη του Καβάφη μας το θύμιζαν, πού είχαμε το νου μας! Όταν φωνάζαμε Κασσελάκης, δεν ξέραμε ότι αυτό το ουάου δεν ήταν σαν να φωνάζαμε στον Ρονάλντο που έβαζε γκολ! Ή το ξέραμε και περιμέναμε την ΕΥΚΑΙΡΙΑ. Έτσι που γίναμε, ποιον να εμπιστευτείς και σε ποιον να πεις τον πόνο σου. Πώς ξέφτισε έτσι η ζωή γαμώτο, ποιος τη ζωή μας, ποιος την κυβερνά, την κουμαντάρει, την καθοδηγεί, την πλάθει και την μεταπλάθει, ποιος είναι αυτός! Είναι πολλοί, λένε. Ποιο πολλοί από μας που δεν φωνάζουμε "ουάου Κασσελάκης!". Είναι λένε. Ε, αν είναι, τότε να μας πουν τα ονόματα και τις διευθύνσεις τους να τους στείλουμε ανθοδέσμη όπου μέσα στα λουλούδια θα βρουν την αφιέρωση που τους ταιριάζει. Δεν την γράφω γιατί είναι τολμηρή και μου είπαν αυτές οι λέξεις είναι για πιπέρι.
Τον ΕΡΩΤΑ της Ιουλίτας Ηλιοπούλου στο πρόσωπο του Οδυσσέα Ελύτη, μόνο αυτόν ζηλεύω πια και θέλω να δοκιμαστώ στα μαρμαρένια αλώνια, όχι του έρωτα, αλλά της αφέντρας αγάπης. Όλα τα άλλα είναι μαϊντανός.
Σαν δεν ντρέπονται οι βουλευτές μας, τους βάζουν και στις πρώτες θέσεις στην εκκλησία να λένε και το Πάτερ ημών και το Πιστεύω. Αίσχος. Μόνο κακά θα μας βρούνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρικυμία εν κρανίω
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου να ντραπουν. Εδώ λέγεται ότι ενας καινούργιος βουλευτής πήγε να μπει στο ιερό από την Ιερά Πύλη. Καλά που τον τράβηξε ο νεοκορος.
ΑπάντησηΔιαγραφή