Φωτο της Ελένης Μυλωνά στην Πέλλα |
Μία «αράχνη-πασχαλίτσα», ένα αρκετά σπάνιο είδος, εντόπισε και φωτογράφισε χθες κοντά στο σπίτι της στην Πέλλα, η φίλη και αναγνώστριά μας, Ελένη Μυλωνά (την ευχαριστούμε για την παραχώρηση της φωτογραφίας).
Ούτως ή άλλως, πρόκειται για μια σημαντική ανακάλυψη, καταγράφοντας στην Πέλλα μία από τις σπανιότερες αράχνες του κόσμου, την «αράχνη – πασχαλίτσα».
Σύμφωνα με όσα διαβάσαμε "είναι τελείως ακίνδυνη" και πανέμορφη θα συμπληρώναμε...
Eresus Cinnaberinus: Η επιστημονική ονομασία της αράχνης
Η συγκεκριμένη αράχνη ήταν απειλούμενο προς εξαφάνιση είδος την δεκαετία του ’90, όταν και είχε απομείνει μόνο μια αποικία με 56 αράχνες σε όλη τη Μεγάλη Βρετανία, ενώ το 2011 αφέθηκε ξανά ελεύθερη στη φύση.
Η «αράχνη – πασχαλίτσα» είναι επίσης προστατευόμενο είδος στο Βέλγιο, καθώς είχε εξαφανιστεί το 1896 και ανακαλύφθηκε εκ νέου το 2009.
Μάλιστα, το 2012, ήταν η αιτία να… μπλοκάρει η ανοικοδόμηση μιας ολόκληρης βιομηχανικής περιοχής στην πόλη Λομέλ, όπου και ήταν το μοναδικό μέρος του Βελγίου που ζούσε το συγκεκριμένο είδος.
Πρόκειται για ένα σπάνιο είδος αράχνης, το οποίο περιλαμβάνεται στον Κόκκινο Κατάλογο Απειλούμενων Ειδών της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) ως «απειλούμενο είδος».
Ως είδος, είναι γνωστό για την ικανότητά τους στην κατασκευή μεταξένιων θόλων και σωλήνων τους οποίους διακοσμούν με τα απομεινάρια φαγωμένων σκαθαριών και μυρμηγκιών, όπως οι άνθρωποι βάζουν ως τρόπαια τα κεφάλια ζώων που έχουν σκοτώσει στους τοίχους. Η μητέρα αράχνη – πασχαλίτσα πεθαίνει αφού εκκολάψει τα αυγά της έτσι ώστε τα μικρά της να τραφούν από το σώμα της.
Το 2016 υπάρχουν οι πρώτες αναφορές στην Ελλάδα για την Eresus Cinnaberinus, το 2023 εμφανίστηκε στην Θεσπρωτία και πλέον επισήμως... κατοικεί και στην Πέλλα.
Η συγκεκριμένη αράχνη ήταν απειλούμενο προς εξαφάνιση είδος την δεκαετία του ’90, όταν και είχε απομείνει μόνο μια αποικία με 56 αράχνες σε όλη τη Μεγάλη Βρετανία, ενώ το 2011 αφέθηκε ξανά ελεύθερη στη φύση.
Η «αράχνη – πασχαλίτσα» είναι επίσης προστατευόμενο είδος στο Βέλγιο, καθώς είχε εξαφανιστεί το 1896 και ανακαλύφθηκε εκ νέου το 2009.
Μάλιστα, το 2012, ήταν η αιτία να… μπλοκάρει η ανοικοδόμηση μιας ολόκληρης βιομηχανικής περιοχής στην πόλη Λομέλ, όπου και ήταν το μοναδικό μέρος του Βελγίου που ζούσε το συγκεκριμένο είδος.
Πρόκειται για ένα σπάνιο είδος αράχνης, το οποίο περιλαμβάνεται στον Κόκκινο Κατάλογο Απειλούμενων Ειδών της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) ως «απειλούμενο είδος».
Ως είδος, είναι γνωστό για την ικανότητά τους στην κατασκευή μεταξένιων θόλων και σωλήνων τους οποίους διακοσμούν με τα απομεινάρια φαγωμένων σκαθαριών και μυρμηγκιών, όπως οι άνθρωποι βάζουν ως τρόπαια τα κεφάλια ζώων που έχουν σκοτώσει στους τοίχους. Η μητέρα αράχνη – πασχαλίτσα πεθαίνει αφού εκκολάψει τα αυγά της έτσι ώστε τα μικρά της να τραφούν από το σώμα της.
Το 2016 υπάρχουν οι πρώτες αναφορές στην Ελλάδα για την Eresus Cinnaberinus, το 2023 εμφανίστηκε στην Θεσπρωτία και πλέον επισήμως... κατοικεί και στην Πέλλα.
Δ. Μπ.
Μία τέτοια παραλίγο να πατήσω στα γηπεδακια των Γιαννιτσών την Τετάρτη. Στο οικόπεδο μπροστά από τα κοιμητήρια.
ΑπάντησηΔιαγραφή